ท่องเมืองภูเก็ต
แล้วมุ่งสู่ภูเก็ตแวะเตร็ดเตร่
เลียบทะเลกราบพระธรรมวิถี
พระรูปเดียวกลางดงทรงธรรมดี
สายวารีลอดถ้ำบำรุงดง
ถึงภูเก็ตกราบพระ ณ วังธาร
เห็นพระท่านละโทษโลภโกรธหลง
อยู่รูปเดียวเช่นเดิมเดินธุดงธ์
ปักกลดลงตรงนี้ที่เงียบงาม
เพื่อน “ประดิษฐ์” ช่วยเน้นประเด็นเพื่อน
ยามมาเยือนเพื่อนหมายมาไถ่ถาม
มาพูดคุยเจรจาพยายาม
มาติดตามวันเก่าเราคืนมา
กราบหลวงปู่ชื่อ “แช่ม” วัดฉลอง
พระเกียรติก้องเก่ากาลเนิ่นนานกว่า
ช่วยปราบโจรผู้ร้ายได้ศรัทธา
ผู้ผ่านมาแวะกราบนมัสการ
อยากไปกราบพระใหญ่มิได้กราบ
ใจกำซาบตั้งจิตอธิษฐาน
พระคุ้มครองป้องภัยไกลหมู่มาร
เพื่อสืบสานด้วยจิตคิดถึงบุญ
ผ่านป่าตองสองตาพาเต็มตื่น
ลมและคลื่นสาดซ้ำจนน้ำขุ่น
นักท่องเที่ยวมากมายหมายลงทุน
เดินกันวุ่นวายไปไม่หลับนอน
ขอลาก่อนภูเก็ตเสร็จแล้วกลับ
ไฟประดับริมทางสว่างสลอน
ผ่านสะพานสารสินถิ่นสัญจร
ขอลาก่อนวันหน้ามาอีกคราว
โสภณ เปียสนิท
บันทึกเยือนภูเก็ต กค 2559
ความเห็น (2)
เพลงท้าวเทพกระษัตรีศรีสุนทร (บางท่อน) ในงานกีฬาเขตครั้งแรกของจังหวัดภูเก็ต
ท้าวเทพกระษัตรีศรีสุนทร นามบังอรยอดนารีศรีถลาง
เป็นเทพีที่ควรเทิดน้ำใจนาง และตัวอย่างกุลสตรีนารีสมัย
คิดสู้ศัตรูผู้ย่ำยี สองน้องพี่มิเคยพรั่นหวาดหวั่นไหว
รุกรานรบไม่สยบให้กับใคร เยี่ยงวีรชนชาติไทย ยิ่งใหญ่กล้าหาญ
เด็ดเดี่ยวดั่งชายไม่คลายครั่นคร้าม คิดทำสงครามกรำศึก ไม่นึกหนี
เหล่าหมู่อมิตรจิตเกรงขาม นามนารี วีรสตรี ศรีประเทศเขตไทย ฯลฯ
ขอสดุดี ย่าจัน และย่ามุก
คิดถึงตอนเป็นเด็กประถมฯ เปิดหนังสือสูจิบัตรกีฬาเขตฯ และซ้อมร้องเพลงนี้เป็นประจำ จนขึ้นใจ วันที่มีพิธีเปิด-ปิดกีฬา จะได้เปล่งเสียงให้เต็มที่อย่างภาคภูมิ
