1
ผมตัดสินใจให้นิสิตในรายวิชาการพัฒนานิสิต "เขียน blog" จำนวนอย่างน้อย 5 เรื่อง ประกอบด้วย
เรียกเป็นภาษาวัยรุ่นหน่อย ก็คือ "เอาที่สบายใจเล่า" นั่นแหละ
2
เหตุผลที่อยากให้นิสิตได้เขียน Blog มีหลายประการ แต่ที่แน่ๆ คือ การจัดการความรู้ผ่านการเขียน -
โดยส่วนตัว ผมเชื่อว่าการเขียน คือการชำระประสบการณ์ชีวิต และการเขียน คือหนึ่งในกระบวนการของการจัดการความรู้ รวมถึงการมีสถานะเป็นเรื่องเล่าเร้าพลัง ซึ่งต่างประเด็นที่บรรจุไว้ในการเรียนการสอนอยู่แล้ว
3
ผมให้นิสิตได้เขียนเรื่องหมู่บ้านตนเองและเรื่องเล่าในมหาวิทยาลัย หลักๆ แล้วคือการสร้างกระบวนการเพื่อให้นิสิตได้บททวนประเด็น "บริบทชุมชน" ของตนเอง เพื่อผูกโยงไปสู่ "บริบทชุมชน" อันหมายถึงหมู่บ้าน หรือสถานที่ที่นิสิตและทีมงานกำลังจะไปจัดกิจกรรมเรียนรู้คู่บริการ (โครงการเพื่อการพัฒนานิสิต) ตามหลักคิดของ ชุมชนคือห้องเรียน - เรียนรู้ผ่านกิจกรรม
การเขียนเรื่องราวอันเป็นหมู่บ้านและมหาวิทยาลัยเช่นนั้น คือการเตรียมความพร้อมการเรียนรู้ในเรื่อง "บริบทชุมชน" เชื่อมโยงไปยัง "ประวัติศาสตร์ชุมชน" อย่างไม่ผิดเพี้ยน เพื่อให้นิสิตได้รู้อะไรหลายๆ อย่าง เป็นการเตรียมความพร้อมก่อนลงพื้นที่ แถมยังยึดโยงกับแนวคิด 9 ข้อคิดในการจัดกิจกรรมเรียนรู้กับชุมชนด้วย เช่น
4
ผมให้นิสิตเขียน Blog เพื่อให้นิสิตได้ฝึกทักษะการจัดการความรู้ผ่านการเขียน หรือกระทั่งเพื่อให้เป็นไปตามกระบวนการ สุ จิ ปุ ลิ รวมถึงฝึกการเขียนเรื่องเล่าเร้าพลังที่นิสิตต้องสกัดการเรียนรู้ผ่านการเขียนเรื่องเล่าแนบท้ายในเล่มรายงานอยู่แล้ว
ดังนั้น กระบวนการที่ผมมอบหมายนั้น จึงเป็นการเตรียมความพร้อมสู่การเขียนเพื่อถอดบทเรียน หรือการเขียนเพื่อ AAR ผลการดำเนินงานไปในตัวอย่างไม่ผิดเพี้ยน
5
ผมให้นิสิตเขียน blog ในเรื่องจิตอาสา หรือจิตสาธารณะ ก็เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้นิสิตได้ AAR ตัวเองในเรื่องกิจกรรมที่ได้ทำประโยชน์ต่อสังคม ทั้งโดยปราศจากเงื่อนไข และมีเงื่อนไข เพื่อให้นิสิตได้รู้ -ตระหนักรู้ว่า เมื่อทำสิ่งใดแล้ว ได้เรียนรู้อะไร และเกิดการเปลี่ยนแปลงใดในตัวตนของนิสิต เป็นหนึ่งใน 9 ข้อคิดการจัดกิจกรรมเรียนรู้กับชุมชน ในประเด็น "ก่อเกิดความรู้ใหม่" และนั่นยังรวมถึงการทบทวนความรู้เพื่อนำไปสู่การจัดกิจกรรมเรียนรู้คู่บริการที่กำลังจะมีขึ้น
6
ผมให้นิสิตเขียน blog เพื่อฝึกให้นิสิตได้ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศอย่างสร้างสรรค์ ฝึกการสืบค้นข้อมูล-ความรู้ ฝึกการเสพสื่อและสังเคราะห์สื่อสู่การเผยแพร่ บนหลักของการ "อ้างอิง" แหล่งข้อมูล
...
ครับ-นี่คือเหตุผลง่ายๆ ของการ "ให้งาน"
ผมไม่คิดว่ามันจะเป็น "งานงอก" อะไรเลย เพราะมันคือกระบวนการเรียนรู้ที่มีในรายวิชาการพัฒนานิสิตอยู่แล้ว เป็นการจัดการเรียนรู้ที่อิงแอบกับเหตุและผล และยึดโยงกับการเรียนรู้ด้วยตนเองไปในตัว
สู้ๆ ครับ --
โอ .... เหตุผลง่าย ๆ ที่ดูดีมากค่ะ
นิสิตได้ประโยชน์ไม่ขาดหายจากถิ่นเกิด คนอ่านได้ประโยชน์ในเรื่องที่สนใจ เช่น เมืองอุดร บ้านหมูม่น คำชะโนด ฯ
ครับ พี่หมอ ธิ
ผมเองก็มีเจตนาเช่นนั้นจริงๆ มันเหมือนชวนให้นิสิต /ผู้เรียนได้หวนกลับเข้าสู่ตนเองอีกรอบ เป็นการเรียนรู้เพื่อมิให้ถุกพรากไปจากรากฐานของนิสิตเอง
ขอบพระคุณพี่หมอฯ มากๆ นะครับที่เข้าไปเกื้อหนุนและให้กำลังใจแก่นิสิตอยู่เนืองๆ หลายบันทึกเลยทีเดียว
ค่อยมาดูกันว่า จากนี้ไป จะมีนิสิตอีกกี่คนที่ยังจะเขียนต่อเนื่องอีกต่อไป ---
การเขียนพัฒนาความคิดของคนนะครับ ;)...