วันที่ 35 วันจันทร์ที่แสนเหนื่อย (4 กรกฎาคม 2559)

วันนี้เริ่มต้นสู่เช้าวันจันทร์ที่แสนเหนื่อยจริง ๆ ค่ะ

เริ่มต้นเดือนใหม่ด้วยการเข้าเวรขายนมค่ะ เวรขายนมเป็นเวรที่ใคร ๆ ก็บอกว่าเหนื่อยที่สุดในบรรดาเวรทุกที่แล้วค่ะ เพราะต้องเข้าเวรตอนกลางวันด้วย (เวรที่อื่นมีแค่เช้า กับเย็น) แล้วต้องเริ่มขายตั้งแต่ประมาณ 11 โมงกว่า ๆ จนถึงโรงเรียนเข้าบ่ายโมง

ที่ดาว ว่า วันจันทร์ที่แสนเหนื่อยเพราะ วันนี้มีสอน 2 คาบ (ฟังดูน้อยนะคะ)

แต่ว่า คาบแรก หมดไปกับความเข้าใจผิดของนักเรียน นักเรียนบอกว่า "เขาประกาศให้ไปซ่อมเดินสวนสนามครับครู" ดาวจึงอนุญาตให้นักเรียนชายลงไป เพราะดาวไม่ได้ยินที่เขาประกาศ เวลาผ่านไป 30 นาทีกว่า ๆ นักเรียนเดินขึ้นมา แล้วบอกว่า "ครูครับเขาประกาศให้น้อง ป.4 ไปซ่อมครับ ไม่ใช่ ป.5" จากนั้นดาวรีบหันไปมอง คนที่ปล่อยข่าว "ครูครับผมฟังผิด" -.-

กว่าจะรู้ตัวว่า ทำผิด ก็สายเกินไปเสียแล้วละค่ะ นักเรียนที่รัก ดาวจึงสอนอะไรไม่ได้มาก ครูพี่เลี้ยงก็เลยให้สอนซ่อม ในคาบภาษาไทยตอนบ่าย เพราะครูภาษาไทยไม่มา

พอสอนเสร็จก็ลงไปเตรียมเอกสารในการสอน ไปถ่ายเอกสารใบงานวิชาสังคม ที่จะให้นักเรียน ในวันพรุ่งนี้ บังเอิญมากค่ะ ถ่ายเอกสารไป 3 รอบ ติดเครื่องทุกครั้งเลยค่ะ เลยต้องย้ายมาถ่ายเครื่องเล็ก และได้เรียนรู้วิธีเอากระดาษที่ติดออกจากเครื่องถ่ายเอกสารด้วยค่ะ(ความรู้ใหม่)

เสร็จแล้วรีบขึ้นมา เตรียมตัวที่จะสอนในคาบ 4 อีกห้องหนึ่ง คาบนี้ก็สอนได้ไม่ครบตามที่แผนกำหนด เพราะว่านักเรียนวิเคราะห์โจทย์โจทย์ปัญหาไม่ได้ สอนกันทั้งคาบในการวิเคราะห์โจทย์ปัญหา และจะเริ่มแสดงวิธีทำในคาบต่อไป

สอนคาบ 4 เสร็จ รีบลวมาเข้าเวรขายนม ก่อนจะช่วยพี่ขายนม(ขายนมกับพี่มิ้งค์) คณะที่นักเรียนยังไม่มาก ต้องรีบไปกินข้าว(พี่มิ้งค์กินก่อนแล้ว) รีบมากจริง ๆ ค่ะ แค่ 5 นาทีในการทานข้าว พี่มิ้งค์ยังบอกว่า กินข้าวเร็วมาก คือดาวไม่อยากให้พี่เขาว่า ลงมาช้าแล้ว ยังกินข้าวช้าอีก ก็เลยรีบกินมาก ๆ ค่ะ

พอขายนมเสร็จ โรงเรียนก็เข้าพอดี รีบขึ้นห้องไปดูแลนักเรียนนั่งสมาธิ

แล้วเตรียมสอนซ่อมในคาบที่ 6

พอสอนเสร็จก็ช่วยสอนในคาบลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้เล็กน้อย พอเร็จก็ทำงานต่อจนถึง 5 โมงเย็น(เวลาเลิกเวร เวรขายนมไม่ต้องขายตอนเย็น)

จากที่ดาวได้เล่าให้ฟัง ดูแล้วไม่น่าจะว่างเท่าไหร่ ใช่ไหมค่ะ อย่างที่ดาวได้บอกนั้นแหละค่ะ ว่า เป็นวันจันทร์ที่แสนเหนื่อย

ดาวพลัดถิ่น