บารมี-ปรมะ ตามคัมภีร์

ความหมาย บารมี

๑. ความเป็นเลิศ เพราะประกอบด้วยคุณวิเศษมีทานศีลเป็นต้น

๒. ภาวะหรือการกระทำของผู้เป็นเลิศ

๓. ทำให้เต็มคือพระโพธิสัตว์ต้องทำให้เต็ม

๔.การบำเพ็ญ คือทำหรือรักษาคุณทั้งหลาย มีทาน เป็นต้น

๕.ร้อยไว้หรือผูกพัน คือพระมหาสัตว์ทั้งหลายย่อมร้อยหรือผูกคุณวิเศษเหล่านั้นไว้

๖.ชำระตนให้สะอาด คือพระมหาสัตว์ประพฤติบารมีเพื่อชำระตนให้สะอาด

๗.ทำให้ถึง คือถึงพระนิพพานอันประเสริฐ

๘.ขจัด ตัดซึ่งโลกนี้ คือพระมหาสัตว์ประพฤติเพื่อตัดสังสารวัฏ

๙. ใส่ลงไป คือพระมหาสัตว์ใส่หมู่แห่งคุณทั้งหลายลงในตน

๑๐.การทำลายกิเลสหรือสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์

๑๑.ปฏิปทาให้ถึงความเป็นยอด คือเป็นข้อปฏิบัติให้ถึงความเป็นเลิศ

๑๒.เป็นคุณชาติให้ถึงฝั่งคือพนิพพาน เป็นต้น