วันที่ 35 เริ่มปฏิบัติงานนอกจากการสอน (4/07/2559)

สวัสดีเช้าวันแรกของสัปดาห์ การมาโรงเรียนแต่เช้าก็ยังเป็นเรื่องปกติ มาเช้ากว่าเวรอีก 555 บางทีการหยุดเสาร์-อาทิตย์มันก็ทำให้คิดถึงเด้กๆเหมือนกันนะ แล้วทำไมจันทร์-ศุกร์ถึงอยากให้ถึงวันหยุดเร็วๆ คนเรานี่ก็แปลกเนาะ หรือว่าเราแปลกกว่าคนอื่น 55

หลังจากที่นักเรียนเลิกแถวเคารพธงชาติเสร็จ เราก็มานั่งเตรียมสื่อให้พร้อม เปิดคอมพิวเตอร์ไว้รอ จะได้ไม่เสียเวลา เด็กๆหลังจากกินนมเสร็จ ก็เริ่มทะยอยเดินเข้ามาในห้อง แต่เลือกที่จะไม่นั่งที่ตัวเอง เดินเข้ามาแล้วก็เดินไปโต๊ะคนนู้นที คนนี้ที โอ๊ยน่อ..เมื่อไหร่จะนั่งที่ล่ะคะ เรานี่ได้แต่บอกให้นั่ง กว่ามันจะนั่งที่ได้เรียบร้อยนี้ใช้เวลาไปกือบ 5 นาทีละ คาบแรกของวันนี้คือ วิชาภาษาไทย เรื่อง คำที่ใช้บัน บรร เริ่มนำเข้าสู่บทเรียนโดยการใช้บทร้อยกรองให้เด็กนักเรียนอ่านพร้อมกัน บางคนก็อ่านบ้างไม่อ่านบ้าง บางคนนี่เลือกที่จไม่อ่านเลย เราก็เลยขู่ไปว่าถ้าใครไใม่อ่านจะให้ออกไปนั่งนอกห้อง พอพูดจบนี่อ่านกันทุกคน บางทีเราก็อาจจะน่ากลัวเหมือนกันนะ แค่ขู่แค่นี้เด็กก็กลัวแล้วอ่ะ ขั้นสอนก็ให้นักเรียนดูภาพและจดบันทึกคำลงในสมุด บางคนก็ช้า บางคนก็เร็ว ตามใจไม่ถูกเลยจริงๆ สุดท้ายก็มาถึงขั้นแห่งความวุ่นวาย ขั้นการสรุปไงล่ะ การใช้คำถามก็ดีนะ เด็กๆได้ช่วยกันตอบ แต่่พอตอนทำใบงานหรือแบบฝึกหัดเท่านั้นแหละ เสียงคุยแข่งกันเริ่มมา พูดไม่ยอมหยุดเลย นี่นางยักษ์จะมาละนะ ถ้ายังไม่เงียบ สุดท้ายพวกนางก็เงียบ 555

พอเราสอนเสร็จคาบแรกก็นั่งตรวจงาน พอตรวจงานเสร็จก็ขอครูพี่เลี้ยงไปช่วยงานที่ได้รับมอบหมาย สำหรับเดือนกรกฎาคมนี้ ได้ไปฝึกงานฝ่ายบริหารทั่วไป พอไปถึงก็ได้เริ่มงานเลย 555 สิ่งที่ทำคือ ช่วยพิมพ์หนังสือแต่งตั้งคณะกรรมการในงานวันบัวบูชาที่จะจัดขึ้นในวันที่ 7 กรกฎาคมนี้ พิมพ์ด้วยคความเร็ง กลัวทำของเขาเสียหาย ถ้าไปกดปุ่มที่ทำหายขึ้นมาละแย่เลย ทำงานเหมือนเพิ่งเคยเจอคอมพิวเตอร์ครั้งแรก 555 ตื่นเต้นมาก กลัวไปหมด พอพิมพ์เสร็จก็ไปถ่ายเอกสารต่อ เป็นการถ่ายเอกสารหนังสือเล่มหนึ่ง มีประมาณ 150 กว่าหน้า ให้ถ่ายเอกสารให้หมดเลย อ๊าก ขอเป็นลมแปป 55 สุดท้ายก็ไม่เสร็จได้แค่ 50 กว่าหน้า เพราะต้องรีบไปทานข้าว เพราะคาบต่อไปมีสอน ไว้พรุ่งนี้ว่างจะมาถ่ายเอกสารให้ใหม่นะคะ วันนี้คงไม่ได้มาแล้ว กลับไปเคลียร์งานของตนเองก่อนนะคะ เป็นการเริ่มต้นงานที่ดีค่ะ

ตอนบ่ายก็สอนคณิตศาสตร์ บางทีก็อยากจะถามเด็กๆนะว่าเบื่อครูบ้างรึเปล่า เพราะจะได้เจอครูมิวทุกวัน วันละ 2 คาบ สงสัยคงเบื่อหน้าครูมิวกันละมั้ง 55

วันนี้สอนเรื่อง การคาดคะเนความยาว เพิ่งรู้ว่าเด็กๆกลัวคาดคะเนผิด ไม่ตรงกับความยาวจริงๆ บางคนก็แอบวัดก่อนที่จะคาดคะเน ทำให้คำตอบที่ได้เท่ากัน เราก็เลยอธิบายใหม่ว่า การคาดคะเน คือการที่เรากะความยาวว่าจะได้เท่าไหร่ ไม่มีถูกหรือผิดแน่นอน แต่เราจะคาดคะเนได้ไกล้เคียงเท่าไหร่ต่างหาก เด็กๆก็เลยไม่กังวลละ งั้นลงมือทำได้ แล้วก็ผ่านไปอีกคาบ สำหรับวันนี้หมดคาบสอนแล้ว พอเวลาประมาณบ่าย 3 โมง เด็กผู้หญิงจะต้องลงไปซ้อมรำบัวบูชา ครูพี่เลี้ยงก็เลยให้ดูแลเด็กผู้ชายอยู่บนห้อง ให้เปิดการ์ตูนให้ดู แต่ละคนตั้งหน้าตั้งตาดูกันมาก จริงจังกว่าดูการ์ตูนที่ใช้สอนอีก บางทีก็อยากให้เด็กตั้งใจเรียนแบบดูการ์ตูนบ้างคงจะดี 555 ดูการตั้งใจของเจ้าลิงแสบพวกนี้สิ ยอมใจจริงๆ

ได้ดูการ์ตูนไปอย่างเต็มอิ่มหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ได้เวลากลับบ้านแล้วนะ เด็กที่ไม่เรียนพิเศษก็กลับไปพักผ่อน ส่วนเด็กเรียนพิเศษก็ต้องเรียนต่อ ส่วนครูน่ะหรอ นั่งเฝ้าวนไปค่ะ ตอนเย็นมาคุณครูก็ต่อด้วยมาม่ากันอีก สนุกสนานทั้งครูและนักเรียน