ชีวิตที่พอเพียง ๒๖๙๖. ไปสวิส ๒๕๕๙ : ๑๑. เที่ยวเมืองเก่าและขึ้นเขาชมวิวมงเทรอซ์

วันที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๙ การประชุมเสร็จก่อน ๑๗ น. เล็กน้อย เรานัดกันไปชมเมืองเก่ามงเทรอซ์ ไปกัน ๔ คน คือหมอสุวิทย์ หมอเจี๊ยบ หมอปริญญ์ และผม ออกจากโรงแรม ๑๗ น. เดินคลำทางขึ้นเขาไป ได้ชมเมืองเก่าและไร่องุ่นสมใจ

ขึ้นไปหน่อยเดียวก็ถึงไร่องุ่น เราเดินต่อไปชมเมืองเก่า ที่มีบ้านสวยงาม เราเดินไปพบบ่อน้ำแร่สาธารณะที่สร้าง มาตั้งแตีปี 1888 ผมได้ชิมรสจืดสนิท เดินต่อไปเข้าซอยตัน เจ้าของบ้านสองบ้านรีบมาบอกว่าซอยตัน ด้วยความเป็นมิตร เราเดินขึ้นบันไดบ้าง ขึ้นถนนหินบ้าง ผ่านสวนองุ่นเป็นระยะๆ ระหว่างนั้นก็ถ่ายรูปวิวสวนองุ่น วิวเดินขึ้นเขา วิวเมือง ทะเลสาบ และภูเขา และถ่ายรูปดอกไม้สวยๆ ของชาวบ้าน หรือดอกหญ้า ไปจนถึงบ้านสีเขียวที่มีสวนองุ่นใหญ่มากอยู่หน้าบ้าน หมอปริญญ์กับผมรออยู่หน้าบ้าน ถ่ายรูปวิว หมอสุวิทย์กับหมอเจี๊ยบเดินขึ้นบันไดข้างบ้านหายไป เรารออยู่นาน จึงเดินขึ้นบันไดตามไป

เป็นบันไดซีเมนต์อย่างดี แต่เดินท่ามกลางป่า และขึ้นสูงมากและชัน หมอปริญญ์คุมผมแจอยู่ข้างหลัง คงห่วงว่าคนแก่จะเป็นลม จนในที่สุดเราขึ้นไปถึงหมู่บ้านที่มีบ้านเก่า ปรับปรุงใหม่สวยงาม ชื่อ La Grotte 1778 เราเดินต่อ ไปตามทางที่ป้ายชี้ว่าไป Glion, Pont de Pierre และมีอีกป้ายรูปจักรยานเสือภูเขา อยู่ดว้ยกัน ชี้ไปทางเดียวกัน เดินไปเป็นป่า ข้างขวาเป็นหุบเขา ผ่านอ่างเก็บน้ำ ต่อไปสองข้างทางเป็นป่าทึบ ทางที่เราเดินตอนนี้เป็นถนน มีรถวิ่งผ่านนานๆ คัน เราเดินหาทางรถไฟและสถานีรถไฟ ตอนแรกคิดว่าอยู่ด้านบนเขา เพราะเห็นสายไฟฟ้า แต่ก็ไม่มีทางขึ้น

จึงเดินกลับมาหาบ้านถามทางไปสถานีรถไฟ หมอปริญญ์เดินไปก่อน ผมมัวถ่ายรูปดอกไม้ หมอปริญญ์ตรงไป เคาะบ้านสวย เจ้าของบ้านผู้หญิงสูงอายุสักห้าสิบกว่า ออกมาบอกทางว่าสถานีอยู่ใกล้ๆ นี้เอง คือเดินไปทางหลังบ้านตรงกันข้าม แล้วพาเดินไปจนถึงที่ เป็นเพิงหมาแหงนเล็กๆ แต่มีป้ายบอกตารางเวลารถไฟ และมีจอ LCD บอกรถขบวนที่จะมา ขบวนแรกที่ ไปมงเทรอซ์เวลา 6.58 + 3 หมายถึงตามกำหนดมาเวลา ๑๘.๕๘ น. แต่จะช้า ๓ นาที นี้คือตัวบอก Swiss precision

ผมชมว่าบ้านของเธอใหญ่และสวยมาก เธอบอกว่าข้างในรื้อปรับปรุงใหม่หมด ทำเป็น apartment ให้เช่ารวม ๔ ยูนิต ผมขออนุญาตถามราคาค่าเช่า ได้ความว่า ยูนิต ๑๕๐ ตารางเมตร ค่าเช่าเดือนละ ๒,๕๐๐ ฟรังก์ เท่ากับกว่า ๙ หมื่นบาท เมื่อรถไฟมาพบว่าเป็น Golden Pass อันลือชื่อ นั่งลงเขาเพียง ๑๐ นาทีก็ถึงสถานีมงเทรอซ์ หมอปริญญ์ชวนไปซื้ออาหารที่ร้าน Coop ข้างสถานีรถไฟ

เราตรงไปที่ห้องหมอวิโรจน์ เพื่อถามข่าวหมอเจี๊ยบกับสุวิทย์ ปรากฎว่าสองคนนั้นขึ้นไปถึงบ้าน La Grotte แล้วเดินกลับ

เป็นเวลาสองชั่วโมงที่ทั้งสนุก สวยงาม และตื่นเต้น ที่สำคัญได้พิสูจน์ความแข็งแรงของร่างกายคนแก่

เดินตรงไป เพื่อลงอุโมงค์ลอดทางรถไฟ

หลังเดินลอดอุโมงค์ทางรถไฟก็ไปขึ้นบันไดอย่างนี้

ขึ้นไปหน่อยเดียวก็มีสวนองุ่นสำหรับทำไวน์

ไปพบรางน้ำแร่สาธารณะ สร้างตั้งแต่ปี 1888

บ้านในเขตเมืองเก่า

ขึ้นบันไดต่อ

วิวเมืองและทะเลสาบเจนีวา

ขึ้นไปอีก ผ่านสวนองุ่นอีก

วิวสวย

ขึ้นต่อ ผ่านดอกไม้งาม

ขึ้นต่อ

วิวเมืองและทะเลสาบ

ขึ้นต่อ

ไปหลงพลัดกันที่ทางขึ้นเขาหลังบ้านตรงหน้า

ทางขึ้นเขาข้างบ้านนั้น

ขึ้นไปอย่างนี้อีกไกล

ไปพบหมู่บ้านบนเขา

เดินหลงเข้าไปในป่า ต้องเดินกลับ

หมอปริญญ์ไปถามทางไปสถานีรถไฟที่บ้านหลังนี้

สถานีรถไฟอยู่ใกล้นิดเดียว

รถไฟมาแล้ว สาย Golden Pass เสียด้วย

ถ่ายจากบนรถไฟ

วิจารณ์ พานิช

๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๙

ห้อง ๓๓๒, โรงแรมรอยัลพลาซ่า, มงเทรอซ์, สวิตเซอร์แลนด์

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

บ้านเมืองดูสะอาดนะคะ

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

ความสะอาด...คู่กับความสวยงามนะคะ