..........ทั้งทะเลภูเขานั้นเราชอบ
หากจะสอบตอบถามข้อความไหน
บอกเรื่องจริงสิ่งแท้ให้แก่ใจ
มากหมู่ไม้บนเขาอยากเฝ้าชม
..........สีเขียวสดงดงามเหมือนตามจัด
ทั้งฝูงสัตว์น้อยใหญ่เงาไม้ร่ม
สิ่งชื่นชอบมอบให้ไพรนิยม
แสนสุขสมดั่งสถานวิมานดิน
..........ได้นั่งนอนผ่อนพักพำนักกาย
จิตสบายยลหาพนาศิลป์
ช่วยหุงหาอาหารสำราญกิน
เก็บในถิ่นไม่หรูก็ดูพอ
..........ธรรมชาติวาดสิ่งใหญ่ยิ่งแท้
กลางคืนแลกองไฟที่ได้ก่อ
นั่งล้อมวงชงรินกินกลั้วคอ
ฟังเสียงซอพริ้วแผ่วสู่แนวไพร
..........ครั้นดึกดื่นคืนค่ำน้ำค้างพรม
คอยนั่งชมหมู่ดาวที่พราวใส
ระลึกถึงซึ่งคู่ที่อยู่ไกล
ทำสิ่งใดเล่าหนายามราตรี
..........หากทะเลเห่คลื่นสู่พื้นเกาะ
คงพอเหมาะพอกันได้สันสี
แมกไม้หมู่ภูเขาดูเข้าที
ก็พร้อมที่จะเลือกนอนเกลือกทราย
วันปีย์
ขอบพระคุณ คุณยายธี มากครับผม สำหรับ ปรัชญารอยดินที่ยังขบไม่แตกแม้กระทั่งทุกวันนี้