.....บริสุทธิ์จุดสงบยามพบพาน
ณ..สถานบอกเล่าความเศร้าหมอง
ปักแจกันวันคืนหากยืนมอง
ยังผุดผ่องยากโรยดอกโปรยลง
.....สีขาวสวยอวยกลิ่นรวยรินหอม
เหมือนดั่งพร้อมพบหน้าพาใหลหลง
แตกออกช่อกอเดี่ยวเขียวเป็นดง
ความยืนยงของดอกบอกความทน
.....ความที่ยั้งยืนนานผ่านเวลา
ปักบูชาคารวะละล่วงหล่น
กลายธรรมเนียมเตรียมจัดเป็นวัตรตน
ก็มิพ้นช่อสวยด้วยเจอะเจอ
.....เพราะเหตุใดใยกันจึงสรรใช้
เมื่อดอกไม้ผองอื่นดื่นเสนอ
เพียงประปรายคล้ายแซมมาแนมเธอ
ราวไผลเผลอห่อนรู้ให้ดูงาม
.....เอกลักษณ์ปักใจในความคิด
กลายยึดติดแบบอย่างไม่ต่างถาม
โดยเฉพาะเจาะจงคงยืนตาม
แต่ต้องห้ามจัดผ่านงานมงคล
.....กลิ่นหอมเย็นเป็นสุขทุกข์สงบ
นอนเป็นศพหลบหน้าโกลาหล
ได้ดอมดมฃมฃื่นรื่นกมล
เมื่อได้ยลซ่อนกลิ่นประทิ่นโชย
วันปีย์
ชื่อคอกไม้เหรอครับ
อืม..น่าค้นหานะ
เป็นชื่อของดอกซ่อนกลิ่นครับ คุณ พ.แจ่มจำรัส นัยว่าเป็นชนิดดอกกลีบซ้อน ครับผม
ไพเราะมาก..ละเอียดอ่อน..ซ่อนชู้แลซ่อนกลิ่น...
ขอบคุณ คุณยายธี มากครับผม บางสิ่งบางอย่างที่โบราณเรียกขานกันมา ก็ไม่น่าจะถูกต้องเสมอไป ความสวยบริสุทธิ์ของดอกไม้หรือธรรมชาติ ก็ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับชื่อที่ไม่เป็นมงคลเลยนะครับ
ความคิดเป็นของคน..ตัวอักษร..ใช้แทนความคิดเห็น..จึงไม่มีความเกี่ยวข้องกัน..ระหว่างดอกไม้กับคน..(คิด)..
ก็ไม่น่าจะไปคิดกับคำว่าถูกรึผิด...ประโยชน์ของดอกไม้..คือได้บดบังกลิ่นที่ไม่ชอบของคน(ความตาย)..จินตนาการ .ไปมองความงาม..แล้วคงนึกไปถึงการกระทำที่ปิดบัง..(เหม็นเหมือนกันกับการกระทำ..อิอิ..แต่ชอบ..เลยเรียกความความที่ซอกซ้อน.ไปตาม จินตนาการ..ที่เห็นความเป็นดอกไม้..)
คงจะเป็นเช่นนั้น..เป็นความคิด..(ต่าง)ของ..ยายนะคะ..คุณวันปีย์