วันที่ครูฝึกหัดภูมิใจ(16 มิถุนายน 2559)

นที่ 23 ของการเป็นครูฝึกสอน

" ครู เป็นคำสั้นๆที่มีความหมาย "

จากเด็กที่นั่งอยู่ในแถวนักเรียน และมีตัวแทนห้องถือพานไปไหว้ครูบนเวที

สู่...วันที่นั่งรับกรวยดอกไม้จากนักเรียน

ภูมิใจและศรัทธาในวิชาชีพที่เลือก

ไม่คิดว่าจะมีคนยกมือไหว้และก้มกราบ มันเป็นความรู้สึกที่เกินจะบรรยายได้

กรวยดอกไม้ที่เด็กมอบให้ เป็นอะไรที่สวยงามและจะอยู่ในความทรงจำของครูฝึกหัด

พิธีไหว้ครู ประจำปีการศึกษา 2559 ของโรงเรียนสันป่าสักวิทยา มีนักเรียนตั้งแต่ระดับชุ้นอนุบาล 1 - ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 คณะครู ผู้บริหารและบุคลากรของโรงเรียนสันป่าสักวิทยา เข้าร่วมพิธี แม้ว่าบรรยากาศจะร้อนอบอ้าวนักเรียนส่วนใหญ่จะให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมเป็นอย่างดี และกิจกรรมที่ต่อจากการไหว้ครู คือกิจกรรมการเลือกตั้งสภาเทศบาลน้อย ของโรงเรียนสันป่าสักวิทยา ประจำปีการศึกษา 2559 โดยเป็นการฝึกให้นักเรียนทุกระดับชั้นมีการใช้สิทธิของตนเองในการเลือกตั้งประธานนักเรียน เพื่อเป็นผู้นำนักเรียนในการทำกิจกรรมต่างๆ และที่สำคัญเป็นการใช้หลักประชาธิปไตยเพื่อเลือกผู้นำของโรงเรียน

รุ่นพี่บรรยายวิธีการเลือกตั้งให้กับรุ่นน้อง ต้องอธิบายแต่ละขั้นตอนให้กับนักเรียน เพื่อรักษาสิทธิของตนเองและเป็นการปลูกฝังวินัย และการเป็นประชาธิปไตยให้กับนักเรียนทุกระดับชั้น

เยี่ยมบ้านนักเรียน...

ยังอยู่ในสัปดาห์ของการเยี่ยมบ้านนักเรียน วันนี้เดินหน้าต่อที่หมู่บ้านทุ่งสีทอง หลังจากที่เมื่อวานออกเดินทางไปกับแอมป์ วันนี้มีเพื่อนร่วมเดินทางไปอีก 2 คน คือครูปุ้มและพี่วุฒิ วันนี้รู้สึกอุ่นใจที่เข้าหมู่บ้านแบบมีคนไปเยอะหลังจากที่เมื่อวานไป 2 คน วันนี้หลังเลิกเรียนขับมอเตอร์ไชด์ลงพื้นที่ ซึ่งถนนยิ่งกว่าถนนใดๆ ถนอันสายอันทรโหด และบ้านของนักเรียนแต่ละคนก็จะอยู๋ละแวกเดียวกันบางคนก็ต้องขับมอเตอร์ไชด์ขึ้นดอยไปอีก ซึ่งถือว่าเป็นประสบการณ์อันน่าตื่นเต้นอีกวัน

และประทับใจที่สุด คือ...

ไปเยี่ยมบ้านนักเรียนหลังแรกเสร็จ นักเรียนก็พาไปยังบ้านหลังต่อๆไปโดยวันนี้ลงพื้นที 4 คนและได้นักเรียนโรงเรียนสันป่าสักวิทยามาเกือบทั้งหมดของหมู่บ้าน บางบ้านจะได้แบบ 3 in 1 คือเรียนในโรงเรียนเดียวกันและเป็นพี่น้องกัน งานนี้ไม่ต้องไปตามหาบ้านให้เสียเวลาเพราะเด็กๆพาลงพื้นที่อย่างแท้จริง เด็กนักเรียนในหมู่บ้านนี้แข็งแรงมากวิ่งขึ้นดอยแบบไม่เหนื่อยล้า แต่ครูผู้ขับมอเตอร์ไชด์ตามหลังแถบจะเป็นลมกับถนนสายนี้เหลือเกิน(มันยากที่จะอธิบายต้องมาสัมผัสด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่ามันโหดแค่ไหน)แต่สิ่งที่ทำให้เห็นชัดคือ เด็กๆที่นี้ดีใจที่คุณครูไปเยี่ยมบ้าน

ในหมู่บ้านถนนจะดี เส้นทางระหว่างขึ้นไปยังหมู่บ้านโหดกว่านี้ ครูปุ้มผู้ซ่อนมอเตอร์ไชด์ กอดเอวสุดทางเลย สงสัยกลัว

กลุ่มเด็กนักเรียนแห่งบ้านทุ่งสีทอง นำพาไปยังบ้านของนักเรียนแต่ละคน เด็กๆไม่เหนื่อยกับการนำทางให้กับครู รู้สึกประทับใจ

การเยี่ยมบ้านทำให้ได้ ข้อคิด คือ ถ้าเราไปเห็นว่าบ้านแท้จริงของเด็กเป็นอย่างไร เราก็จะไม่รู้ปัญหาของเด็ก