วันจันทร์ เฉื่อยๆ (20 มิถุนายน 2559)

สำหรับเช้านี้ก็คือวันสำหรับการมาโรงเรียนซึ่งก็ไม่ค่อยอยากจะตื่นนอนเท่าไหร่ ทำไมง่วงแบบนี้หนอ

ข้าวเช้ามื้อแรกของวันเราก็ได้มากินข้าวมันไก่ไหหลำเจ้าเก่าเจ้าประจำ อร่อยที่สุดเลย อิ่มไป 1 มื้อ

เช้านี้ก็ได้คุมการทำเวรของคณะสีต่างๆ

การคุมแถวในการทำกิจกรรมหน้าเสาธงของนักเรียน

การเก็บเงินออมทรัพย์

และแล้วคาบแรกของวันนี้ก็มาถึง แต่เรายังไม่ได้สอนคาบนี้หรอก คาบนี้เราช่วยครูออยตัดกระดาษแข็งเพื่อนำไปทำโครงงานที่จะไปแข่งขันในอีกไม่กี่วันนี้

พอตัดกระดาษให้ครูออยเสร็จ เราก็ว่าง ไม่ได้ทำอะไร ก็เลยเอาการบ้านของนักเรียนมาตรวจแล้วก็ทำงานอื่นไป จนถึงพักเที่ยง เวลาเดินไปเร็วมาก ไม่ทันไรก็เที่ยงแล้ว เราก็คุมนักเรียนในการไปทานข้าวที่โรงอาหาร พอไปถึงที่โรงอาหารก็ไปช่วยจัดระเบียบแถวในการต่อคิวรับอาหารให้นักเรียน

เมนูอาหารกลางวันของวันนี้เป็นราดหน้า และของหวานเป็นสาคูน้ำกะทิ :) แต่วันนี้ไม่ได้ทานของหวานเพราะทานแค่ราดหน้าก็อิ่มแปล้ซะแล้ว

พักเที่ยงเสร็จเรากำลังจะเดินไปที่ห้องเรียนแต่ดันไปเจอกับนักเรียน ป.1-2 อยู่กลุ่มหนึ่งกำลังเล่นสนุกกันอยู่ ก็เลยเดินเข้าไปถามว่า หนูๆเล่นอะไรกันคะ

เด็กๆก็ตอบมาว่า เล่นเปลี่ยนเสาค่ะ

แล้วมันเล่นยังไงหรอคะ

เด็กๆก็ตอบว่า ถ้ามีคนพูดว่าเปลี่ยนเสา เราก็ต้องเปลี่ยนที่ค่ะ ใครอยู่ที่เดิมก็แพ้

เห็นเด็กๆเล่นแบบนี้แล้วก็อดนึกถึงเราตอนเป็นเด็กไม่ได้ เวลานี้ก็คงจะเล่นซนแบบนี้นี่แหละ

ภาคบ่ายเราก็มีสอนภาษาไทย วันนี้พิเศษกว่าทุกวันหน่อยตรงที่ เราได้ให้เด็กได้เขียนตามคำบอก เพื่อจะได้รู้ว่าเด็กมีปัญหาในด้านนี้กี่คน ที่เขียนไม่ได้เลยมีกี่คนกัน

ผลปรากฎว่ามีอยู่ประมาณ 5-6 คนที่เขียนไม่ถูกเลยสักคำ จะต้องรีบแก้ไขว่าเด็กไม่ได้ตรงจุดใดบ้าง เช่น สระ ตัวสะกด เป็นต้น จะต้องดูแลเป็นรายบุคคล

แล้วเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงเลิกเรียน วันนี้ก็มีการท่องสูตรคูณก่อนกลับบ้านอีกเช่นเคย วันนี้เด็กๆทำท่าทางประกอบและทำนองในการท่องได้พร้อมเพรียงกันมากขึ้น พรุ่งนี้เรามาลุยท่องในแม่ต่อไปกันต่อนะจ๊ะเด็กๆ

และแล้วเด็กๆก็กลับบ้านกันไป แต่ครูยังไม่กลับนะ

วันนี้ได้อยู่ช่วยครูพี่เลี้ยงในการจัดทำบอร์ดโครงงานที่จะนำไปแข่งทักษะวิชาการในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว มีเรา ดรีม และก็ครูพี่แป้ง ที่มาช่วยครูในการทำบอร์ดในครั้งนี้ บรรยากาศการทำงานเต็มไปด้วยการพูดคุุยของรุ่นพี่และรุ่นน้องสาขาเดียวกัน มหาวิทยาลัยเดียวกัน คุยกันราวกับว่าไม่ได้เจอกันมาเป็นปี เราสามคนคุยกันจนครูที่ทำงานกับเราถึงกับเงียบเพื่อฟังเราคุยกัน งานเลยเดินไปอย่างช้าๆเนิบๆเรื่อยๆ

จนเวลาล่วงเลยมาถึงประมาณ 1 ทุ่มครูพี่เลี้ยงเราก็พาครูแป้งไปส่งที่บ้าน ส่วนเราและดรีมก็กลับหอ เป็นอันจบสิ้นภารกิจในวันนี้

แล้วเจอกันใหม่วันพรุ่งนี้ที่เป็นคาบกระด้าง ขอพักผ่อนก่อนสู้ศึกหนักละกัน :)