..........ย้อนอดีต..........

.....ซากปรักหักพังแต่ครั้งก่อน

มองแล้วย้อนรำลึกนึกความหลัง

ความเฟื่องฟูคู่เคียงวัดเวียงวัง

ยากจะยั้งหวนคิดพลาดผิดใด

.....บ้านและเมืองเรืองรุ่งของกรุงศรี

ราชธานีโอฬารตระการไหน

เปรียบสวรรค์ชั้นฟ้าสุราลัย

แสนยิ่งใหญ่บ่งย้ำความร่ำรวย

.....ทั้งวัดวาอารามคงงามรุด

บริสุทธิ์ศิลป์สายเลื่อมลายสวย

เจดีย์ใหญ่หลายร้างใช้อ้างอวย

ฝีมือทวยเทพช่างที่สร้างมา

.....พระประธานองค์ใหญ่ในวิหาร

ตะลึงลานอลงกรณ์สะท้อนฐา

นันดรศักดิ์จักแจ้งแห่งราชา

อโยธยานคเรศวิเศษเมือง

.....หุ้มด้วยทองผ่องผุดดุจเนื้อเก้า

คนคงเฝ้าชมความอร่ามเหลือง

ไหว้องค์พระปฏิมาพารุ่งเรือง

พรจงเปลื้องเลวร้ายให้กลายดี

.....พวกไพร่ฟ้าหน้าใสคอยขายค้า

ทั้งไร่นาเรือกสวนล้วนสุขี

ความบันเทิงเริงรื่นครึกครื้นมี

ด้วยดีดสีร่ายรำตามทำนอง

.....เมืองมาล่มถล่มไปบรรลัยสิ้น

ซากเศษชิ้นแหลกเหลือเพื่อสนอง

ไฟสงครามลามสิ้นแผ่นดินทอง

ทิ้งความหมองหม่นเศร้าเฝ้าชิงชัง

.....อนุสรณ์ซ่อนสิ่งความจริงแท้

ความพ่ายแพ้เสียกรุงหมดมุ่งหวัง

ด้วยประมาทพลาดท่าบอดบ้าบัง

เลือดต้องหลั่งโลมดินแทบสิ้นไทย

วันปีย์