บาปอยู่ในใจ

สวัสดีครับ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่รับฟังมาอีกทีหนึ่งครับ เรื่องมีอยู่ว่า ในวัดแห่งหนึ่ง มีผู้เข้าปฏิบัติธรรมคนหนึ่ง เข้าวัดมาเพื่อปฏิบัติธรรม ในที่นี้ให้ชื่อว่า ก.

เช้าวันที่หนึ่ง นาย ก. ตื่นขึ้นมาพบว่าท่านเจ้าอาวาส กำลังทำความสะอาดลานวัด นาย ก. รีบเข้าไปช่วย ท่านเจ้าอาวาส ทั้งสองท่านได้พูดคุยทางธรรมกัน พร้อมๆกับเก็บกวาดลานวัด นาย ก. มีความสุขมากในการเก็บกวาดลานวัด รู้สึกตัวเองมีคุณค่า และทำประโยชน์ให้กับวัด มีความปลื้มเป็นอย่างยิ่ง เจ้าอาวาสเห็นดังนั้นจึงถามไปว่า โยมมีความสุข เต็มใจที่จะได้เก็บกวาดใช้ไม๋ นาย ก. ตอบทันที่พร้อมทั้งยิ้มสุดๆ ว่า "ดีใจ มีความสุข เต็มใจที่จะมาทำ ครับ"

เช้าวันที่สอง นาย ก. ตื่นขึ้นมาพบว่าท่านเจ้าอาวาส กำลังทำความสะอาดลานวัดอีกแล้ว นาย ก. จึงรีบเข้าไปช่วยทำความสะอาดลานวัดอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้นาย ก. มีความรู้สึกว่า เมื่อวานก็พึ่งทำไปทำไมวันนี้สกปรกอีกแล้วหรือนี่ ทำไมใครมาทิ้งล่ะ ไม่รู้หรือว่าควรรักษาทำความสะอาด นาย ก. มีความรู้สึกกังวนใจขึ้นมาทันที แล้วคิดอยู่ว่าจะทำอย่างไรดีถึงจะไม่มีใครทิ้งอีก และทำให้สกปรก แต่เมื่อมองเจ้าอาวาส เห็นเจ้าอาวาสก็ยังเก็บกวาดด้วยความดีใจไม่ได้ต่างไปจากเมื่อวาน

เช้าวันที่สาม นาย ก. ตื่นขึ้นมาก็พบว่าท่านเจ้าอาวาสกำลังทำความสะอาดลานวัด อยู่เช่นเคย จึงรีบเข้าไปช่วยเก็บกวาด ในคราวนี้นาย ก. รีบทำความสะอาด และไม่ได้พูดสักคำ ในส่วนของเจ้าอาวาสก็เก็บกวาดยิ้มแย้มไปตามปรกติ แต่นาย ก. รู้สึกขุ่นคล้องหมองใจอย่างยิ่ง ไม่มีควาสุขเลย คิดแต่ว่า ทำไม ทำไม น่าจะหยุดคนทิ้งได้ ทำไมถึงมีคนทิ้ง ไม่มีจิตสำนึกเลย ต่างๆ นานา เกี่ยวกับคนที่ทิ้งขยะ จนกระทั่งเก็บกวาดเสร็จ

เช้าวันที่สี่ นาย ก. ตื่นขึ้นมาก็พบว่าท่านเจ้าอาวาสกำลังทำความสะอาดลานวัดอีก ในครั้งนี้นาย ก. ก็รีบเข้าไปช่วยทำความสะอาดอีก เมื่อทำความสะอาดไปพักใหญ่ เจ้าอาวาส สังเกตุเห็นนาย ก. หน้านิ่วคิวขมวด จึงถามนาย ก. ว่าเป็นอะไร นาย ก. อดรนทนไม่ไหว จึงถามท่านเจ้าอาวาสว่า ท่านเจ้าอาวาสครับท่านเจ้าอาวาสทำความสะอาดลานวัดอย่างนี้ทุกวันหรือครับ ท่านเจ้าอาวาสตอบทันทีว่า ใช่โยม คำตอบนี้ทำให้ นาย ก. เลือดขึ้นหน้าทันที แล้วกล่าวสบถคำไม่สุขภาพบางคำขึ้น พร้อมกล่าวว่า ทำไมลานวัดถึงได้สกปรกทุกวัน ทำไมถึงมีคนทิ้ง เอาแต่ทิ้ง ทำไมไม่ช่วยกันรักษาความสะอาด กล่าวต่อว่าต่างๆ..นานา... ตำหนิผู้มาทิ้ง ที่สุด นาย ก. เห็นเจ้าอาวาสไม่มีปฏิกิริยาใดๆ จึงถามขึ้นอีกว่า ท่านครับท่านไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือครับ ทำไมไม่หาทางแก้ หรือป้องกันไม่ไห้เกิดการทิ้งล่ะครับ ท่านเจ้าอาวาสจึงตอบไปว่า จะทำอย่างไรได้ล่ะในเมื่อเขาจะทิ้ง นาย ก. ถึงกับยิ่งโกรธจัดเพิ่มขึ้นอีก เมื่อเห็นว่าท่านเจ้าอาวาสทำเหมือนทองไม่รู้ร้อน จึงทำท่าทาง มีอารมณ์เก็บกวาดขยะอย่างไม่เต็มใจ ท่านเจ้าอาวาสเห็นดังนั้น จึงกล่าวเตือนสติขึ้นว่า โยมโยมไม่มีความสุขที่ได้เก็บกวาดแล้วหรือ นาย ก. นิ่ง แล้วตอบ ว่าครับ ผมรู้สึกโกรธมาก ไม่สบายใจเลยครับ ที่เห็นขยะเหล่านี้

ท่านเจ้าอาวาสจึงกล่าวต่อไปอีกว่า โยม โยมลอง คิดดูสิ เมื่อ 4 วันก่อน โยมมาเก็บกวาดลานวัดคิดอย่างไร โยมบอกเองไม่ใช่หรือว่า ดีใจ มีความสุข เต็มใจที่จะมาทำ ไม่ใช้หรือ โยมลองคิดถึงในวันนั้นสิ ดีใจด้วยซ้ำที่มีคนทิ้งให้เก็บ ทุกๆชิ้น ที่เก็บมีแต่ความสุข ไม่ใช้หรือ ?

นาย ก.หวนคิดถึงวันนั้น เจ้าอาวาสจึงกล่าวขึ้นอีกว่า วันนั้น โยมมีความสุขเมื่อได้เก็บ กวาดขยะ หนึ่งชิ้นก็รู้สึกภูมิใจ มีความสุข ทุกๆ ชิ้นที่ โยมเก็บ แฝงไปด้วยความรู้สึกปลี้ม ดีใจมีความสุข จริงไม๋ ?

นาย ก. คุ้นคิด เจ้าอาวาสจึงเทศ ต่อไปว่า แล้วในวันนี้ล่ะ ทำไมทุกๆครั้งที่โยมเก็บ หนึ่งชิ้นสร้างความไม่พอใจ ความทุกข์แก่ตัวโยม ทุกๆ ชิ้นที่โยมเก็บ ขยะในวันนี้ต่างกับขยะในวันนั้นตรงไหนหรือโยม

นาย ก. คิด เจ้าอาวาสจึงเทศ ต่อไปอีกว่า ตัวตนของตน ใครทำไรก็ได้เช่นนั้น ขอแค่เราทำไรแล้วรู้สึกสบายใจก็พอ คิดแต่ว่าเรามาทำความดี จะไปสนอะไรกับคนที่ทำความชั่ว ใครจะทำก็ให้เขาทำไป เราสิทำแต่ความดีก็พอแล้ว นรกอยู่ในใจ สุขก็อยู่ในใจเช่นกัน เขาทิ้งก็เรื่องของเขา โยม ลองคิดดู ในวันแรกโยมเก็บขยะทุกๆ ชิ้นที่โยมเก็บมีความสุข เพราะโดยมีความรู้สึกว่าได้ทำประโยชน์ และมีความสุขที่จะได้ทำ ลานวัดสะอาด ตามความต้องการก็น่าจะพอแล้วนี่ ฉไน ในวันนี้โยมถึงเก็บขยะด้วยความทุขก์ ทุกๆ ครั้งที่โยมเก็บ ก็เก็บความทุกข์เข้ามาไว้ในใจ ชิ้นแล้วชิ้นเล่าล่ะ จริงไม๋ โยม

เจ้าอาวาส กล่าวต่ออีกว่า ในสังคมมีทั้งคนดีคนชั่ว ครั้นเราจะทำให้ทุกคนเป็นคนดีไม่ได้ เพียงแต่เราน่ะควรเป็นคนดี ทำแต่ความดี ทุกครั้งที่ทำ เราก็คิดสะว่าได้ทำประโยชน์ ได้ทำบุญ สุขอยู่ที่ใจ จะคิดทำไมล่ะโยม ว่าใครเป็นคนชั่ว ทำชั่ว แล้วก็ไปคิดกังวนตัวเราเอง ทำให้ไม่มีความสุข นำความทุขก์ใส่ตน ตนเป็นของตน ตัวเป็นของตัว ใจเป็นของใจ ใยจะสะสมความชั่วไว้ในใจ แทนที่จะสะสมความดีล่ะโยม

ทำไมถึงต้องสะสมความชั่วของคนอื่นไว้ในใจ ทำร้ายใจตัวเอง การที่เราทำความดี ความดีนั้นก็ตกอยู่ในใจก็ดีแล้วไม่ใช้หรือ.......