วันที่ 13 เรียนรู้ศิลปะกับเด็กเรียนรู้ช้า (2 มิถุนายน 2559)

ในเช้าวันที่ฝนฟ้าไม่ค่อยเป็นใจ ชีวิตนักศึกษาฝึกสอน หนึ่งมือจับแฮนด์รถ หนึ่งมือถือร่ม กับการขับรถจักรยานยนต์ผ่านตลาดที่มีผู้คนมากมาย ด้วยกระโปรงทรงเอ มีชายหนุ่มจับจ้อง มองมาตรงท่อนล่าง ตะโกนบอกกันให้ดู เป็นความอัปยศเเละน่าอับอายของความรู้สึกของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง รักษาน้ำใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันหน่อยนะคะ เราปุถุชน วันพรุ่งนี้จะไม่ให้เป็นแบบนี้อีก

ชั่วโมงแรกของวันนี้ สอนวิชาศิลปะน้องๆ ป.3/1 ค่อยมีความรู้สึกยังชั่ว นักเรียนน่ารัก ตั้งใจเรียน ถึงแม้จะเป็นห้องเรียนเรียนรู้ช้าก็ตาม ทุกคนมีความสุขในวิชาศิลปะ สามารถตอบคำถามที่ครูถามได้ ส่งงานครบทุกคน ขอบคุณคุณครูประจำชั้นที่คอยให้คำปรึกษาและแนะนำการสอน ขอบคุณวิชาศิลปะสำหรับครูประถม ขอบคุณอาจารย์ศักราช ฟ้าขาว ที่ได้สอนวิธีการสอนเด็กเรียนรู้เรื่องศิลปะ สำหรับเด็กการใช้คำพูดในการกระตุ้นของครูเป็นสิ่งที่สำคัญ เราไม่จำเป็นต้องบอกให้เขาทำ แต่เราสามารถพูดให้เขาคิดและเขาจะได้ทำด้วยตนเอง มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เขาวาดรูป ผึ้ง 1 ตัว และรังของผึ้ง เสร็จแล้วเดินมาส่ง เราเลยพูดไปว่าครูดูแล้วรู้สึกโล่งๆ นักเรียนเคยเห็นผึ้งมั้ย ผึ้งหนึ่งรังมีทั้งหมดกี่ตัว เขาตอบว่าหลายตัว แล้วถ้าเราเป็นผึ้งเคยอยู่กับเพื่อนๆทีละหลายๆตัว แต่ตอนนี้เราอยู่คนเดียวเราจะเหงามั้ย เหงาค่ะ งั้นหนูจะไปวาดเพื่อนของมันเพิ่มนะคะจะได้ไม่เหงา รู้สึกว่าคำพูดมันประสบความสำเร็จ ถึงแม้จะเรียนรู้ช้า แต่งานที่ส่งมาก็มีคุณภาพ เรียนแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป

ชั่วโมงบ่าย สอนวิชาประวัติศาสตร์ ป.5/5 เป็นห้องเดียวที่สามารถสอนได้อย่างเต็มที่ ทุกคนให้ความร่วมมือ ถึงแม้จะเป็นวิชาสุดท้ายของวันนี้ก้ตาม กิจกรรมกลุ่มเป็นไปได้ด้วยดี ทุกคนภายในกลุ่มมีส่วนร่วม ไม่มากก็น้อย แต่ด้วยเวลาที่เหลือน้อยลงเลยไม่สามารถนำเสนอหน้าชั้นเรียนได้ เพราะทุกคนต้องเตรียมตัวไปเรียนวิชาลูกเสือ

วิชาลูกเสือวันนี้เรียนเปิด-ปิดกอง ฝึกระเบียบแถว การตรวจเครื่องแต่งกายโดยนายหมู่ และร้องเพลงร้องเพลง