ศิลปะของการดูแลคน

The Art of People ชื่อน่าสนใจ เห็นคราวก่อนที่ สนามบิน วันนี้ืมาดอนเมือง เห็นอีกครั้งนึกออก อยากเขียนแต่เป็น ศิลปะของการดูแลคน

...ได้มีโอกาสคุย กับคนทำงาน ที่ มหา'ลัย แห่งหนึ่ง ได้คุยกันหลายเรื่องมาจบกันในประเด็นร้อน คือการต่อสัญญาจ้างการทำงาน

1) น้องเขาบอกว่า มหา'ลัยที่เป็น แบบ มหา'ลัยในกำกับของรัฐ คือ มีความเป็นราชการน้อย (แต่ทำจริงกอดอยู่กับระบบราชการ) บอกว่า หากมีปัญหาเรื่องการต่อสัญญาจ้าง หรืือถูกเลิกจ้าง ทางกฎหมายบอกว่า ฟัองศาลปกครองไม่ได้

ผมฟังแล้ว รู้สึกแปลกๆ

-ถามน้องเขาว่า ไม่เป็น ราชการหรือ น้องเขาบอกทางกฎหมายบอกไม่เป็น

-ผมเลยถามต่อว่า ใช้งบประมาณแผ่นดินไหม

การตั้งอธิการบดี ตัองเสนอ สกอ. รมต. ผ่าน ครม. และโปรดเกล้า ฯ ถ้าแบบนี้ไม่เป็นราชการได้ยังไง

เรื่องต่อมาคือน้องเขาทำงาน มา10ปี เงินเดือนไม่ถึงหมื่น ต่ำกว่าวุฒิ ป.โท อีก พอ จบ ป.เอก ติดต่อกับบุคคล ขอปรับวุฒิและเงิน ได้แต่ ปรับวุฒิ บุคคลบอกปรับไม่ได้เงิบ (555)

แถมเป็นลูกจ้างตามสัญญา จึงไม่ได้ปรับเงินเดือนประจำปี(น้องเขาบอก บางคน -ที่ทำงานมาพร้อมกัน ได้ปรับทั้งวุฒิและเงิน และบางคนจ้างแบบสัญญาจ้างก็ได้ปรับเงินเดือนด้วย ) สุดท้าย รองอธิการบดี ได้เห็นเงินเดือน ตอนปรับประจำปี และอธิการบดี คนก่อน บอกควรปรับให้ เลยได้ประมาณ 2 หมื่น จบ ป.เอก ได้แค่นี้ได้ยังไง

ผู้เขียนยังบอกน้องเขาว่านับถือน้ำใ

จจริงๆ ที่ยังไม่ไปไหน

และ เห็นใจน้องเขา แต่ความจริง น่าจะตัองรีบทบทวนงานด้านบุคคล อย่างรีบด่วน

ขวัญกำลังใจคนหายหมด คนเก่ง ๆ คงไม่อยากอยู่ หรือที่อยู่ก็หาทางไป ต้องปรับเปลี่ยนบุคคล อย่างนี้ละครับ ถึงจะเป็น ศิลปะของงานด้านบริหารคน หรือ การดูแลคน