วันนี้เป็นวันเริ่มต้องในสัปดาห์ที่ 2
ของการเรียนการสอน ซึ่งวันจันทร์
เราก็ไม่มีชั่วโมงสอนอีกเช่นเคย วันนี้ในช่วงเช้า ก็ได้เข้าไปช่วงงานครู
ในห้องที่เราประจำอยู่ ในระหว่าง ที่เรากำลังจะไปคุมแถมเด็กนักเรียนที่หน้าเสาธง
ก็ได้ไปเจอนักเรียนชายคนหนึ่งที่กำลังพยายามผูกเชือกรองเท้าของตัวเองที่มันหลุดออกมา
เด็กๆ คนอื่นก็ต่างเดินผ่านไป และเด็กนักเรียนชายคนนั้นก็ พูดขึ้นว่า “ใครก็ได้ ช่วยเรามี เราผูกไม่เป็น”
ด้วยความสงสารเราจึงเดินเข้าไปเพื่อนที่จะช่วย แต่มีเด็กหญิงคนหนึ่งเดินเข้าไปหาแล้วพูดว่า
“มานี่ เดี๋ยวเราจะผูกให้ แต่แค่ครั้งเดียวนะ ดูตามเรานะ
เราจะสอนผูก” หลังจากนั้นเด็กผู้หญิงก็เริ่มสอนเด็กผู้ชาย
จากนั้นเด็กผู้ชายก็ พยักหน้ารับและตั้งใจดูที่เด็กผู้หญิง พอเราได้เห็นแบบนั้นก็อดที่จะยิ้มและถ่ายรูปไม่ได้
ความน่ารักของเด็กแต่ละคนมักจะแตกต่างกันซึ่งมันจะซ่อนอยู่ภายในตัวของเด็กคนนั้น
ส่วนในตอนบ่ายก็ได้เป็นตัวแทนเข้าร่วมการประชุมประจำเดือนของโรงเรียน
ซึ่งได้เข้าร่วมกับเพื่อนอีก 1คนที่มาจากมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง
ไม่มีความเห็น