ความสบายใจ...ของฉัน

ความสุข.....แค่นั้น

วันก่อน....ณ.....ร้านหมูกะทะ

ฉันกับเพื่อน ๆ นั่งกินหมูกะทะกันอย่างอิ่มหนำสำราญ พูดคุยเฮฮา สนุกสนาน เรื่อยเปื่อย

ขณะนั้นเอง...มีเด็กน้อย อายุประมาณ 7-9 ขวบ เดินขายพวงมาลัย เดินไปทีละโต๊ะ ทีละโต๊ะ

ส่วนใหญ่ก็จะปฏิเสธ โต๊ะเราก็เช่นกัน

แว๊บแรกที่เห็นเด็กคนนั้น...ทำให้จินตนาการเป็นน้องตัวเอง..(ไม่รู้ทำไมเป็นคนแบบนี้)

บางทีก็เกลียดตัวเองนะ ที่มักจะใจอ่อ่นกับภาพแบบนี้

(คุณคงคิดอยู่ใช่มั๊ยว่า ฉันเฟคเป็นคนแสนดี เรื่องอื่นฉันก็ไม่ได้ใจอ่อนแบบนี้หรอกนะ แค่ภาพสะท้อน "ครอบครัว" เท่านั้น ที่ฉันมักจะรู้สึก)

ฉันมองตามเด็กคนนั้นเรื่อย ๆ จนทนไม่ไหว หยิบกระเป๋าแล้วเดินตามไป

และเห็นกลุ่มผู้ใหญ่กลุ่มหนึ่งซื้อพวงมาลัยจากน้อง ซึ่งในมือมีอยู่ 2 อัน พอขายไปก็เหลือแค่อันเดียว

ผู้ใหญ่ก็ถามเด็กว่า "กินมั๊ยลูก?" เด็กน้อยพยักหน้า ผู้ใหญ่ท่านนั้นก็ยื่นแตงโมให้ แล้วเดินไปอีกโต๊ะนึง และก็ถูกปฏิเสธเช่นเคย

ฉันจึงเดินเข้าไปพูดกับเด็กคนนั้น "มานั่งคุยกับพี่แป๊บนึงได้มั๊ย? แล้วพี่จะซื้อพวงมาลัยของน้อง" เด็กน้อยยิ้ม แล้วพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

ฉันพาเขาไปนั่งโต๊ะที่ว่างโต๊ะหนึ่ง พร้อมกับเริ่มคำถาม

- หนูมาจากไหน
- หนูมากับใคร
- แล้วพ่ออยู่ไหน
- อายุเท่าไหร่
- ขายพวงมาลัยแบบนี้มานานรึยัง

จากนั้น ฉันก็มองเงินในกระเป๋าตัวเอง แล้วถามว่า "พวงมาลัยราคาเท่าไหร่?" เด็กร้อยตอบ "20 บาทครับ"

เริ่มเกิดปัญหา!!! เงินในกระเป๋ามีแบงค์ 500 อยู่ 1 ใบ ซึ่งจะให้น้องทอนเงินคงน่าเกลียด 555

และนอกจากนั้น มีเงินแบงค์ 100 อยู่ 1 ใบ แบงค์ 20 อยู่ 1 ใบ ซึ่งสองใบนี้เรียกว่าเป็นเงินขวัญถุง
(20 เป็นเงินของครูบาบุญชุ่ม ส่วน 100 เป็นเงินจากที่ไหนสักแห่ง ลืมมม!!! 555) ครูบาบอกให้เก็บไว้ เงินจะได้เข้ากระเป๋าเยอะ ๆ

แต่ตอนนั้น นึกยังไงไม่รู้ ตัดสินใจ หยิบแบงค์ 20 ให้ พร้อมกับทำสัญญากับเด็กคนนั้นว่า "ให้ตั้งใจเรียน" เด็กตอบตกลง

และพูดว่า "เย้!!!!! ได้กลับบ้านแล้ว" พร้อมกับรอยยิ้ม ที่เต็มไปด้วยความสุข ^_______^

ความรู้สึก จุกอก ค่ะ ^^"

ปล.เราไม่รู้หรอกนะ ว่าเราโดนหลอกรึเปล่า เราทำร้ายเขาทางอ้อมหรือเปล่า มันเป็นอาชีพเขาอยู่แล้วหรือเปล่า (ในความคิดของหลาย ๆ คน)
แต่ที่เราทำครั้งนี้ เรารู้สึกอยากทำจริง ๆ ทำแล้วเราสบายใจ ทำแล้ว......เรา...รู้สึกดี...แค่นี้ เท่านั้นเอง

[ก้าวตามเธอ]

ถ้าทำแล้วสบายใจ สิ่งๆ นั้นย่อมดีสำหรับเราค่ะ :)

[กงปั่นด้าย]

ขอบคุณค่ะ ก้าวตามเธอ