เจ้ากะรางหัวขวานแสนซน
เมื่อวานครูนกตามนักเรียนที่ปรึกษาชั้นม.หกซึ่งได้จบการศึกษาไปแล้ว มารวมตัวที่โรงเรียนเพื่อรับรูปถ่ายตอนรับประกาศ และได้รับปากกับเด็กๆว่า นำนักเรียนกลุ่มดังกล่าวไปสวนสนประดิพัทธ์ ซึ่งไ่ม่ห่างจากโรงเรียนมากนัก ปรากฏว่า ระหว่างที่ครูนกรอเด็กๆ ทำกิจกรรมวัยเด็กม.ปลายคือ ตั้งวงกินอาหาร ขนม เล่นกีตาร์ บางคนก็เล่นน้ำ ครูนกก็เห็นเจ้านกหน้าตาแปลกๆ กระโดดอยู่หลังเก้าอี้ผ้าใบที่ครูนกนั่ง เลยเฝ้าสังเกตพร้อมบันทึกภาพน่ารักที่แสนตลกของเจ้านกตัวดังกล่าว จากนั้นเริ่มอยากรู้จักชื่อจริง และข้อมูลต่างๆของเจ้านกหน้าตาประหลาด
ข้อมูล"นกกะรางหัวขวาน"
ลักษณะทั่วไป
เป็นนกที่มีขนาดเล็ก (29-30 เซนติเมตร)ตัวผู้และตัวเมียมีลักษณะและสีสันเหมือนกัน ปากสีดำบริเวณหัว คอ และอกเป็นสีน้ำตาลแดง ตามลำตัว และปีกมีทางพาดสีดำสลับสีขาวแกมเหลือง หางสีดำมีทางพาดสีขาวแกมเหลืองบริเวณโคนหาง ขนที่ยาวออกไปจากหัวสีเหลือง ปลายขนสีดำ
อุปนิสัยและอาหาร
เป็นนกที่มีกิจกรรมต่างๆในตอนกลางวัน พบอาศัยและหากินตามสวนผลไม้ ป่าละเมาะ ป่าโปร่งต่างๆเช่น ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ และป่าไผ่ ตั้งแต่พื้นราบจนกระทั่งความสูง 1,500 เมตร จากระดับน้ำทะเล ปรกติพบอยู่โดดเดี่ยว เป็นคู่ หรือเป็นฝูงเล็กๆ มักเกาะตามกิ่งไม้ หรือลำต้นของต้นไม้ พบเป็นประจำที่เดินตามพื้นดิน หรือทุ่งหญ้า เป็นนกที่บินได้ดี แต่มักบินช้าและเป็นรูปคลื่น ในขณะที่บินหรือเกาะกิ่งไม้เพื่อพักผ่อนขนบริเวณหัวจะลู่ลงมาด้านหลัง ลักษณะเป็นกระจุกแหลม แต่เวลาหากิน ตกใจ หรือเวลาแสดงพฤติกรรมการเกี้ยวพาราสี ขนบริเวณหัวจะตั้งแผ่ออกลักษณะคล้ายรูปพัด หรือขนบนหมวกของหัวหน้าเผ่าอินเดียนแดง นกกะรางหัวขวานร้องเป็นเสียงต่ำ ออกเป็นเสียง "ฮูป-ฮูป-ฮูป" หรือ "ฮูป-ปู-ปู" จะร้อง 2-3 พยางค์ต่อครั้ง ร้องติดต่อกันโดยทิ้งช่วงระยะเวลาเล็กน้อย นกกะรางหัวขวานกินแมลงต่างเป็นอาหาร โดยเฉพาะตัวหนอน ดักแด้ และตัวอ่อนของแมลงเช่น จิ้งหรีด ด้วง ตั๊กแตน มด ปลวก นอกจากนี้ยังกินพวกไส้เดือนต่างๆอีกด้วย ปรกติจะหาอาหารตามพื้นดิน โดยใช้ปากที่ยาว โค้ง เรียว ชอนไชไปตามดิน รูดิน รากหญ้า ขอนไม้ ใต้ใบไม้ หรือใต้หิน เมื่อพบเหยื่อก็จะคาบออกมาแล้วกลืนกินเข้าไป เมื่อมีสิ่งรบกวน หรือตกใจจะบินขึ้นไปเกาะตามกิ่งไม้ บางครั้งนกกะรางหัวขวานก็หาอาหารตามกิ่ง และลำต้นของต้นไม้ โดยใช้ปากชอนไชไปตามรอยแตกของเปลือกไม้ หรือตามโพรงของต้นไม้ และเนื่องจากมีลิ้นสั้นมาก การหาเหยื่อจึงใช้เฉพาะปากจิกเท่านั้น ไม่ได้ใช้ลิ้นช่วยตวัดเหยื่อแต่อย่างใด
ที่มา http://www.dnp.go.th/wildlifednp/index
สรุปหากเราเป็นนักสังเกตจะพบว่า ธรรมชาติรอบๆ ตัวเรามีอะไรสวยงาม น่ารัก หรือน่าสนใจ เหมือนอย่างที่ครูนกนั่งแล้วมองไปรอบๆตัว แล้วเจอเจ้านกกระรางหัวขวาน นอกจากน่ารักแล้วทำให้เราได้เรียนรู้ข้อมูลเพิ่มเติมขอบคุณมากๆเจ้ากะรางหัวขวาน
ความเห็น (2)
สีเขาน่ารักดี
ที่มหาวิทยาลัยมีมากเลย
พี่นกสบายดีไหมครับ
ยังอยู่ที่หัวหินหรือกลับไปใต้แล้วครับ
สวัสดีค่ะ น้อง ขจิต ฝอยทอง เจ้านกกะรางหัวขวานท่าบินเขาสวย เป็นนกตลกมากๆในความคิดพี่นกะคะ
ส่วนเรื่องช่วยราชการหัวหิน วันที่ ๒๕ พค.นี้ปฏิบัติหน้าที่วันสุดท้ายเดินกลับบ้านแล้วค่ะ คงสอนที่ลานไทรเช่นเดิม.....คิดถึงเสมอนะคะ