"หลง | รัก | เขา" มาพร้อมกับ "คนเคยคุ้นเคยของเรา" เมื่อนานมาแล้ว
เช้าวันอาทิตย์ยามบ่าย ๆ ฉันเดินทางไปยังร้านหนังสือประจำ
เพื่อไปเดินดูหนังสือใหม่ ๆ ที่มีเล่มไหนติดอกติดใจ
อยากจะเป็นเจ้าของมันบ้าง ...
ฉันมองหนังสือเล่มหนึ่งที่ฉันฉงนกับชื่อของมัน
ว่า มันเป็นหนังสือนวนิยาย เรื่องสั้น หรือ บทกวี
หลง | รัก | เขา
แล้ว "เขา" ในที่นี่ คือ เขาหรือเธอใช่ไหม
เขาหรือเธอที่เป็นสรรพนามบุรุษที่สอง
แต่เมื่ออ่านคำโปรยใต้ชื่อ เขียนไว้ว่า
เรื่องของผู้ชาย และ "เขา" ที่เขาหลงรัก
เอาล่ะสิ ถ้ามุมนี้ "เขา" คงจะไม่ใช่เธอแล้วล่ะ
น่าจะเป็น ภูเขา ยอดเขา ยอดดอย ประมาณนี้
ผู้เขียนใช้นามปากกาว่า "พันไมล์"
ผู้วาดภาพประกอบ คือ "Palim"
คำโปรยด้านหลังให้ความกระจ่างมากยิ่งขึ้น
ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนไหน
ผมจะมองเห็น "ภูเขา" อยู่ตรงเส้นขอบฟ้าเสมอ
เลือนรางตะคุ่มมืดนอนสงบงันอยู่ใต้ทะเลดาว
เป็นเงาดำสนิทในยามที่มองย้อนออกไปในแสงแรกของวัน
ห่มคลุมด้วยละอองฝน หรืออบอุ่นจัดจ้าในวันที่ฟ้าใส
แต่ละภูเขามีเรื่องราวแตกต่าง - ประสบการณ์ที่ได้รับก็แตกต่าง
ผมสรุปกับตัวเองได้ว่าหลงรักภูเขามาก
และอยู่ ๆ ก็คิดขึ้นมาว่า มันคงแปลกดี
ถ้าเรามองเห็น "ภูเขา" เป็น "เขา" หรือ "ใครบางคน"
คนที่เรารัก เคยรัก หรือคนที่ไม่เคยรักเราเลย
"เขา" จึงมีนัยยะแฝงเป็นเช่นนั้นจริง
ฉันหลงรักภูเขาอยู่เป็นทุน
การตัดสินใจหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา
จึงไม่เรื่องลำบากใจเลย
ฉันซื้อหนังสือเล่มนี้
แล้ว ... มีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทาย
ถามว่า ฉันกำลังซื้ออะไร
และฉันสบายดีไหม
เขา ... คนเคยคุ้นเคยของฉัน
ฉันคงไม่ได้ตอบทุกอย่างด้วยมารยาท
แต่ตอบทุกอย่างด้วยคุ้นเคยเสมอ
ฉันกำลัง "หลง | รัก | เขา"
และฉันสบายดี
ขอบคุณหนังสือเล่มนี้
ที่ทำให้ฉันได้พบกับเขาอีกครั้ง
ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานแสนนานเต็มที
ครั้งหนึ่ง ฉันเคย "หลง | รัก | เขา" เข้าแล้วจริง ๆ
คนเคยคุ้นเคยของฉัน ...
.....................................................................................................................
หนังสือดี ๆ ...
พันไมล์. หลงรักเขา. กรุงเทพฯ : ๑๐ มิลลิเมตร, ๒๕๕๙.
ความเห็น (2)
ว้า ผิดหวัง
นึกว่าเขาเป็นคน
5555555555
แหม ภูเขา ครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
555