เมื่อ "ความทรงจำ...จากวัยเยาว์" กลายเป็นหนังสือของ "พี่หนานเพลิน อักขณิช แห่ง Gotoknow"


เสียงมือถือดัง ยามพักหลบร้อนอยู่ในห้องพักมหาวิทยาลัย
"พี่หนานเพลิน" หรือ "อักขณิช แห่ง Gotoknow" โทรเข้ามา
บอกว่า "กำลังจะเอาหนังสือมาให้ผมที่มอ"

ผมจำได้ว่า ครั้งหนึ่งพี่หนานเพลินเคยเขียนบอกเอาไว้ใน Gotoknow ว่า
ให้คอยติดตามว่า หนังสือเล่มแรกจะออกมาแล้ว

วันนี้ผมได้เห็นตัวเล่มจริง ๆ แล้ว



พี่หนานเพลิน นำมามอบให้ผมโดยไม่คิดมูลค่าเป็นตัวเงิน แต่เป็นมูลค่าทางความรู้สึกที่ระลึกกันเสมอแทน

"ความทรงจำ...จากวัยเยาว์" หนังสือที่พี่หนานเพลินจัดพิมพ์เอง วางขายเอง โฆษณาเอง
และมีความภูมิใจลึก ๆ เอง ซึ่งผมก็ภูมิใจแทนพี่เขาไม่น้อยเลย

คือ อิจฉาครับ อยากมีหนังสือของตัวเองบ้างนั่นเอง 555



พี่หนานเพลินบอกว่า เรื่องเล่าตอนเด็ก ๆ นั้น ไม่ได้แฝงปรัชญาอะไรที่ลึกซึ้งนัก
แต่เป็นชีวิตที่แสนจะเรียบง่ายในวัยเด็กนั้นต่างหากที่พอมีอยู่

ด้วยความถล่มตนขนาดนี้ ดูที่ปกหลังก็ไม่ธรรมดาแล้วนะครับ


"บางคนอาจจะรู้สึกดีใจและมีความสุขที่ชนะเลิศการแข่งขัน หรือได้อันดับหนึ่ง
แต่สำหรับผมแล้ว ผมกลับรู้สึกดีใจที่ตัวเองได้มีส่วนร่วมในการแข่งขันและ
สามารถวิ่งไปจนถึงเส้นชัย แม้จะเป็นคนสุดท้ายก็ตาม"

(ดีใจที่ได้ไปถึงเส้นชัย)


"คนเรากว่าจะรู้ตัวว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเป็นความผิดหรือสิ่งที่ไม่ดี
บางครั้งก็สายเกินไปเสียแล้ว สายเกินกว่าที่จะแก้ไขใด ๆ ได้อีก"

(รอยไม้เรียว)


"ความทรงจำที่แสนงดงามจากวัยเยาว์จึงเป็นเสมือนสมบัติล้ำค่า
ที่ทำให้เราทุกคนมีความสุขและรู้สึกประทับใจอยู่เสมอ
ในยามที่เราหวนระลึกถึงมันไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านพ้นไปเนิ่นนาน
สักเพียงใดก็ตาม"

(บทส่งท้าย)



บทแรกที่ผมได้อ่านแล้ว ก็คือ "ความรักของพ่อกับแม่"

ขอบอกว่า อ่านแล้วรู้สึกอยากถามพ่อกับแม่ของตัวเองเหมือนกันว่า
ท่านรักกันได้อย่างไร เมื่อตอนท่านเป็นหนุ่มเป็นสาว


"แม่เริ่มต้นเล่าว่า สมัยที่แม่ยังเป็นสาวน้อยแรกรุ่นอายุ ๑๘ ปี เมื่อกว่า ๕๐ ปีที่แล้ว
วันหนึ่งแม่ได้ไปช่วยญาติที่เกี่ยวข้าวในทุ่งนา ในขณะนั้นเองได้มีชายหนุ่มคนหนึ่ง
หน้าตาหล่อเหลาพอใช้ได้ อายุห่างจากแม่ราว ๗ - ๘ ปี เข้ามาพูดคุยด้วย
เกี่ยวข้าวด้วย คุยกันไปด้วย จนแม่เกิดความรู้สึกว่า หนุ่มคนนี้กำลังจีบแม่อยู่"


อ่านแล้วมีความสุขน่าดู ;)...


ผมขอยกตัวอย่างไว้เป็นน้ำจิ้มสักนิดหนึ่งก่อนนะครับ

หากกัลยาณมิตรท่านใด สนใจหนังสือแรกในชีวิตของพี่หนานเพลิน
อยากจะให้กำลังใจพี่หนานเพลินให้มีผลงานออกมาอีก

ขอโปรดสนับสนุนนะครับ

ติดต่อได้ที่ โทรศัพท์ ๐๘-๑๘๘๓-๙๔๗๐
facebook : อักขณิช ศรีดารัตน์
Line : AKKHANICH17


ด้วยรักและผูกพัน

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...


หมายเลขบันทึก: 606219เขียนเมื่อ 11 พฤษภาคม 2016 00:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม 2016 00:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

ว้าวววว เชียร์ ค่ะ

เจอคนดังอีกคนแล้ว

ราตรีสวัสดิ์ ค่ะ

อยากเขียนไว้อ่านเล่นคนเดียวเหมือนกัน เป็นคนชอบอ่านเรื่องเล่าใสๆ มีอยู่ในตู้หนังสือสองสามเล่ม เล่มนี้วางขายร้านใดบอกด้วยนะคะ

ว้าว! อ่านบันทึกของ อ.หน่อย เรื่องนี้แล้ว ผมรู้สึกเหมือนตัวเองบินได้เลยครับ 5 5 5

ขอบคุณมากๆ เลยครับ ที่กรุณาให้กำลังใจและช่วยเชียร์อย่างเต็มที่

ขอบคุณมากมายจริงๆ ครับ

พี่แจ๋ว หนูรี ... หนังสือดีครับ
สั่งเลยพี่ 555

ท่านอาจารย์ GD ครับ

พี่หนานเพลิน เอาไปฝากขายที่ สุริวงศ์บุ๊คเซ็นเตอร์ ครับ ;)...

เขียนตามความรู้สึกครับ พี่หนานเพลิน อักขณิช ;)...

สู้ สู้ ครับ

เห็นหน้าปกก็สุดยอดนะคะ ขอชื่นชมกับน้องหนานเพลินจริงๆ ค่ะ

ครูตุ่ม krutoom มีเล่มนี้หรือยังครับ ;)...

เดี๋ยวบินไปซื้อเองพร้อมขอลายเซ็นนักเขียนและนักเชียร์นะคะ ไปเชียงใหม่ครั้งต่อไป มีหมุดหมายเพิ่มเติม อิ อิ

แต่ฝากบอกคุณอักขณิช นะคะ ห้ามก็คือห้าม .... ห้ามนำหลังไมค์ออกสื่อ 5555

ไม่งั้นไม่ถึงบ้านแม่ตาดสักที ^_,^

อารายกันครับ คุณหมอธิ 555

งดงามมาก..ครับอาจารย์

สั่งซื้อนะครับ..คุณอักขนิช ครับ


สั่งที่พี่หนานเพลินได้เลยครับ คุณแสง แสงแห่งความดี... ;)...

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะอาจารย์

น่าอ่านจังค่ะ

ร่วมชื่นชม ภูมิใจกับความสำเร็จนี้ค่ะ

ได้วันนี้ค่ะ..รับมอบจากนักเขียนตัวจริง..ดีใจมากค่ะ อ.เสือ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท