เสียงมือถือดัง ยามพักหลบร้อนอยู่ในห้องพักมหาวิทยาลัย
"พี่หนานเพลิน" หรือ "อักขณิช แห่ง Gotoknow" โทรเข้ามา
บอกว่า "กำลังจะเอาหนังสือมาให้ผมที่มอ"
ผมจำได้ว่า ครั้งหนึ่งพี่หนานเพลินเคยเขียนบอกเอาไว้ใน Gotoknow ว่า
ให้คอยติดตามว่า หนังสือเล่มแรกจะออกมาแล้ว
วันนี้ผมได้เห็นตัวเล่มจริง ๆ แล้ว
พี่หนานเพลิน นำมามอบให้ผมโดยไม่คิดมูลค่าเป็นตัวเงิน แต่เป็นมูลค่าทางความรู้สึกที่ระลึกกันเสมอแทน
"ความทรงจำ...จากวัยเยาว์" หนังสือที่พี่หนานเพลินจัดพิมพ์เอง วางขายเอง โฆษณาเอง
และมีความภูมิใจลึก ๆ เอง ซึ่งผมก็ภูมิใจแทนพี่เขาไม่น้อยเลย
คือ อิจฉาครับ อยากมีหนังสือของตัวเองบ้างนั่นเอง 555
พี่หนานเพลินบอกว่า เรื่องเล่าตอนเด็ก ๆ นั้น ไม่ได้แฝงปรัชญาอะไรที่ลึกซึ้งนัก
แต่เป็นชีวิตที่แสนจะเรียบง่ายในวัยเด็กนั้นต่างหากที่พอมีอยู่
ด้วยความถล่มตนขนาดนี้ ดูที่ปกหลังก็ไม่ธรรมดาแล้วนะครับ
"บางคนอาจจะรู้สึกดีใจและมีความสุขที่ชนะเลิศการแข่งขัน หรือได้อันดับหนึ่ง
แต่สำหรับผมแล้ว ผมกลับรู้สึกดีใจที่ตัวเองได้มีส่วนร่วมในการแข่งขันและ
สามารถวิ่งไปจนถึงเส้นชัย แม้จะเป็นคนสุดท้ายก็ตาม"
(ดีใจที่ได้ไปถึงเส้นชัย)
"คนเรากว่าจะรู้ตัวว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเป็นความผิดหรือสิ่งที่ไม่ดี
บางครั้งก็สายเกินไปเสียแล้ว สายเกินกว่าที่จะแก้ไขใด ๆ ได้อีก"
(รอยไม้เรียว)
"ความทรงจำที่แสนงดงามจากวัยเยาว์จึงเป็นเสมือนสมบัติล้ำค่า
ที่ทำให้เราทุกคนมีความสุขและรู้สึกประทับใจอยู่เสมอ
ในยามที่เราหวนระลึกถึงมันไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านพ้นไปเนิ่นนาน
สักเพียงใดก็ตาม"
(บทส่งท้าย)
บทแรกที่ผมได้อ่านแล้ว ก็คือ "ความรักของพ่อกับแม่"
ขอบอกว่า อ่านแล้วรู้สึกอยากถามพ่อกับแม่ของตัวเองเหมือนกันว่า
ท่านรักกันได้อย่างไร เมื่อตอนท่านเป็นหนุ่มเป็นสาว
"แม่เริ่มต้นเล่าว่า สมัยที่แม่ยังเป็นสาวน้อยแรกรุ่นอายุ ๑๘ ปี เมื่อกว่า ๕๐ ปีที่แล้ว
วันหนึ่งแม่ได้ไปช่วยญาติที่เกี่ยวข้าวในทุ่งนา ในขณะนั้นเองได้มีชายหนุ่มคนหนึ่ง
หน้าตาหล่อเหลาพอใช้ได้ อายุห่างจากแม่ราว ๗ - ๘ ปี เข้ามาพูดคุยด้วย
เกี่ยวข้าวด้วย คุยกันไปด้วย จนแม่เกิดความรู้สึกว่า หนุ่มคนนี้กำลังจีบแม่อยู่"
อ่านแล้วมีความสุขน่าดู ;)...
ผมขอยกตัวอย่างไว้เป็นน้ำจิ้มสักนิดหนึ่งก่อนนะครับ
หากกัลยาณมิตรท่านใด สนใจหนังสือแรกในชีวิตของพี่หนานเพลิน
อยากจะให้กำลังใจพี่หนานเพลินให้มีผลงานออกมาอีก
ขอโปรดสนับสนุนนะครับ
ติดต่อได้ที่ โทรศัพท์ ๐๘-๑๘๘๓-๙๔๗๐
facebook : อักขณิช ศรีดารัตน์
Line : AKKHANICH17
ด้วยรักและผูกพัน
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
ว้าวววว เชียร์ ค่ะ
เจอคนดังอีกคนแล้ว
ราตรีสวัสดิ์ ค่ะ
อยากเขียนไว้อ่านเล่นคนเดียวเหมือนกัน เป็นคนชอบอ่านเรื่องเล่าใสๆ มีอยู่ในตู้หนังสือสองสามเล่ม เล่มนี้วางขายร้านใดบอกด้วยนะคะ
ว้าว! อ่านบันทึกของ อ.หน่อย เรื่องนี้แล้ว ผมรู้สึกเหมือนตัวเองบินได้เลยครับ 5 5 5
ขอบคุณมากๆ เลยครับ ที่กรุณาให้กำลังใจและช่วยเชียร์อย่างเต็มที่
ขอบคุณมากมายจริงๆ ครับ
พี่แจ๋ว หนูรี ... หนังสือดีครับ
สั่งเลยพี่ 555
ท่านอาจารย์ GD ครับ
พี่หนานเพลิน เอาไปฝากขายที่ สุริวงศ์บุ๊คเซ็นเตอร์ ครับ ;)...
เขียนตามความรู้สึกครับ พี่หนานเพลิน อักขณิช ;)...
สู้ สู้ ครับ
เห็นหน้าปกก็สุดยอดนะคะ ขอชื่นชมกับน้องหนานเพลินจริงๆ ค่ะ
ครูตุ่ม krutoom มีเล่มนี้หรือยังครับ ;)...
เดี๋ยวบินไปซื้อเองพร้อมขอลายเซ็นนักเขียนและนักเชียร์นะคะ ไปเชียงใหม่ครั้งต่อไป มีหมุดหมายเพิ่มเติม อิ อิ
แต่ฝากบอกคุณอักขณิช นะคะ ห้ามก็คือห้าม .... ห้ามนำหลังไมค์ออกสื่อ 5555
ไม่งั้นไม่ถึงบ้านแม่ตาดสักที ^_,^
อารายกันครับ คุณหมอธิ 555
งดงามมาก..ครับอาจารย์
สั่งซื้อนะครับ..คุณอักขนิช ครับ
สั่งที่พี่หนานเพลินได้เลยครับ คุณแสง แสงแห่งความดี... ;)...
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะอาจารย์
น่าอ่านจังค่ะ
ร่วมชื่นชม ภูมิใจกับความสำเร็จนี้ค่ะ