5-6 ปีที่แล้ว มีโอกาสได้ร่วมโครงการแก้ปัญหาความยากจน
ส่วนตัวผม ในครั้งนั้นทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า มิติเศรษฐกิจไม่ใช่ทางออกของปัญหา
ทุกข์ กับ จน มันคนละอย่าง หนอ
สิ่งสำคัญที่สุดในการพัฒนามนุษย์ คือ พัฒนาที่ใจ
ใจที่พอ พอที่ใจ (พอใจ)
ผมนำ "ใจ" ตนเอง เข้าสู่การพัฒนาให้เป็นใจที่พอ พอที่ใจ (พอใจ)
พบว่า พุทธธรรม คือ คำตอบสุดท้าย
และเมื่อมองย้อนคืนไป บนเส้นทางธรรมที่เราเดินผ่านมานั้น
ต้องแลกด้วยชีวิต จะมีใครสักกี่คนเดินตามได้
และเมื่อไม่กี่ปีมานี่เอง
ผมได้เข้าไปสัมผัสหลักสูตร "ครูสมาธิ" ด้วยตนเอง
ผมพบแล้วครับ หลักสูตรที่เหมาะสม เป็นไปได้ กับทุกคน
ทั้งผู้ที่เดินบนเส้นทางธรรมอยู่แล้ว หรือ ผู้ที่เป็นมือใหม่ทางธรรม
เมื่อ่ผ่านหลักสูตร คือ สมาธิ แล้ว ทุกคนจะได้รับการพัฒนาพื้นฐานใจ
อันควรแก่การงาน ก้าวไปสู่ใจที่พอ พอที่ใจ (พอใจ) หนอ