วิจารณ์หนังปรสิต 2 : การลงเอยทางความคิดสุดท้ายกลายมาเป็นความกตัญญู

ก่อนจะเริ่มเรื่องมีการย้อนความในภาคแรกสั้นๆ ในภาคแรก ชินอิจิ เป็นเด็กอ่อนไหวง่าย ชอบร้องไห้เสมอเมื่อเจอปัญหา สุดท้ายก็ต้องให้แม่ปลอบให้กำลังใจตนเอง ในตอนหนึ่งระหว่างเขากับแฟน ไปซื้อของ เขาเห็นหมาใกล้ตายอยู่ 1 ตัว เมื่อเขาเข้าไปใกล้ หมาก็ตายจากไป เขาพูดกับแฟนของเขาว่า นี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่รูปร่างคล้ายหมา แล้วนำหมาตัวนั้นไปทิ้งในถังขยะ ในตอนสุดท้ายเขาได้ฆ่าแม่ของเขาที่ถูกปรสิตสิงร่าง เขาพูดกับมิกี้ว่าเขาจะไม่มีน้ำตาอีกไป ต่อไปนี้เขาจะไล่ล่าพวกปริสิตให้หมดให้ได้ (อย่าลืมว่าเธอเขาเองก็มีปรสิตตัวหนึ่งนะ 555+)

ผมไม่อยากวิจารณ์ตัวละครทุกตัว ตั้งแต่ตัวนักข่าว นายกฯเทศมนตรี นางเอกที่มีอะไรกับพระเอกในช่วงที่เขาถูกโกโตะตามฆ่า (ซึ่งผมดูแล้วทำให้ใจห่อเหี่ยวพิกล 555+) หรือแม้แต่ไอ้โรคจิต ที่ชอบฆ่ามนุษย์อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เพราะทั้งหมดกล่าวถึงเนื้อหาคล้ายๆกัน ผมจะวิจารณ์แนวคิดของทั้งหมดก็แล้วกัน

ในภาค 2 นี้ ผมเห็นว่าทั้งเรื่องมีเสนอความคิดมากมาย แต่ถ้าจะให้เฉพาะเจาะจงลงไป ผมขอแยกระหว่างแนวความคิดว่าด้วยปีศาจและแนวความคิดว่าด้วยมนุษย์ ซึ่งทั้งสองความคิดนี้กัดกันอยู่ตลอดเวลา หากกล่าวโดยละเอียด หนังบอกเล่าถึงเรื่องราวความเป็นคนที่ในมุมของปีศาจว่า ปีศาจคือสิ่งเลวร้าย ชอบกินมนุษย์ แต่ถ้ามองจากมุมของปีศาจบ้าง มนุษย์ก็กระทำตัวไม่ต่างอะไรจากปีศาจนัก ความเลวร้ายหลายๆ อย่างบนโลกนี้เกิดจากเงื้อมมือของมนุษย์แทบทั้งนั้น เรากลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่เลวร้ายต่อสิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลกไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ในเนื้อเรื่องปรสิตน่าจะเกิดมาจากการทำล้างธรรมชาติขนาดใหญ่ของมนุษย์ ดังเช่นการพูดของเรียวโกะที่ว่า หากมนุษย์ลดเหลือ 99 % ธรรมชาติจะไม่ต้องเสียไป 99 % หรือไม่

แต่จุดสุดยอดของเรื่องนี้อยู่ที่ ทามิยะ เรียวโกะ ในภาคแรกเขามีเพศสัมพันธ์กับเอ (ซึ่งต่อมาได้ทำให้แม่ของชินอิจิเป็นปรสิต) จนทำให้เธอท้องขึ้นมา เมื่อคลอดลูก ครั้งแรกเรียวโกะก็เลี้ยงไม่เป็น เมื่อลูกร้อง ก็บอกให้เงียบ ต่อมาเมื่อได้พบกับนักข่าวที่เป็นพ่อหม้าย นักข่าวหยอกลูกของเรียวโกะว่า จ๊ะเอ๋ จ๊ะเอ๋ ลูกจึงอมยิ้ม เหมือนจะพอใจ ต่อมาเธอจึงกล่าวลูกด้วยคำว่าจ๊ะเอ๋ จ๊ะเอ๋เด็กพอใจที่ได้ยินเสียงเรียก เมื่อหล่อนจะไป เด็กได้กุมมือของเธอไว้ ไม่ยอมให้ไป ตอนที่เธอกล่าวหยอก เธอฟังเสียงหัวใจของตนเอง เธอเริ่มรู้สึกรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง เธอหัวเราะแบบมนุษย์ และเชื่อว่าความรักเป็นเหตุผลที่ยิ่งใหญ่ และเป็นแม่ที่สมบูรณ์แบบ

กล่าวอีกแง่หนึ่งได้ว่า เธอมองเห็นความรัก “ อารมณ์ ” ที่มิกี้เชื่อมความสัมพันธ์ส่งผ่านชินอิจิ เรียวโกะมองเห็นผ่านลูกตนเอง และเธอพิสูจน์ต่อที่สาธารณะชนให้เห็นว่า...การเสียสระครั้งใหญ่ของเธอคือยอมตายเพื่อคุ้มครองลูก หล่อนกล่าวกับชินอิจิว่า " ฉันได้ค้นหาคำตอบ ระหว่างมนุษย์และปรสิตเจอแล้ว เราจะสามารถอยู่ร่วมก็เป็นครอบครัวเดียวกันได้ เพราะพวกเรานั้นอ่อนแอ เราเป็นทายาทของมนุษย์...ฉันหัวเราะแบบมนุษย์ได้แล้ว มันทำให้ฉันมีความสุข”

ต่อมาเธอถูกยิงตาย แต่เธอก็ได้รักษาลูกของเธอไว้ ชินอิจิ เมื่อเจอเหตุการณ์นี้เข้าไป ด้วยความคิดถึงแม่ จึงทำให้เขาหลั่งน้ำตาออกมาอีกครั้ง!

[คุณมะเดื่อ]

มาทักทายด้วยความระลึกถึงเสมอจ้าา