ชีวิตที่พอเพียง : 158. นินทา

         เมื่อตอนยังอยู่ในมหานทีแห่งการบริหารมหาวิทยาลัย     ผมอยู่ในวังวนของ วัฏฏสงสารแห่งอำนาจกับเขาด้วย     เมื่ออยู่ในน้ำก็ต้องเปียก     ผมจึงเปียกโคลนที่โดนสาดใส่     ผมปลอบใจตนเองว่า  "อันนินทากาเลเมือนเทน้ำ    ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน"      หรือยกเอาวาทะของ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมช มาปลอบใจ ว่า  "ภูเขาทอง  ย่อมถูกหมาเยี่ยวรดเป็นธรรมดา    แต่ก็ไม่สึกหรออะไร"  

         แต่จริงๆ แล้ว ตอนนั้นแค่จอมปลวกผมยังไม่ได้เป็นเลย

        ทำงานจนแก่    พบว่าคนหลายคนที่มีชื่อเสียง เป็นที่เคารพนับถือ    ก็โดนนินทา คือโดนเอาด้านลบที่อาจซ่อนอยู่เอามาบอกกัน   ที่ สคส. เราไม่นินทาว่าร้าย      แต่มีการเอาประสบการณ์ในการติดต่อกับผู้ใหญ่บางท่านมาบอกกัน     ข้อมูลเหล่านี้เป็น tacit knowledge สำหรับใช้ประกอบการทำงานให้ได้ผลสำเร็จ     เราต้องเอาเรื่องเหล่านี้มา ลปรร. กัน เพื่อจะได้ไม่ทำงานติดต่อกับผู้คนกับส่วนที่เป็นจุดอ่อนของท่าน     แต่จะทำงานกับส่วนที่เป็นจุดแข็งของท่าน     ดังนั้นที่ สคส. ไม่น่าจะมีกิจกรรมนินทาผู้อื่น     ยกเว้นการนินทากันเองในหมู่พวกเรา     และเป็นการนินทาเชิงแซวเล่นมากกว่า

         ที่สำคัญคือเราไม่มีการนินทาว่าร้าย     ไม่นิยมการนินทาว่าร้าย

         ที่จริงตัวผมเองมีส่วนที่เป็นจุดอ่อนให้นินทาได้เยอะ    แต่มีอยู่สองอย่างที่ผมถือเป็นอาบัติระดับปาราชิก (สำหรับตนเอง) คือ
            (๑) เป็นสมภารกินไก่วัด    ที่จริงไม่ว่าไก่วัดหรือไก่อะไรก็ไม่กินทั้งนั้น    ดร. ผาสุข กุลละวณิชย์ นายเก่าผมเคยสอนไว้ตั้งแต่อายุสามสิบกว่าๆ ว่าให้ซื้อกินดีกว่า     แต่ตอนนี้สบายมากครับ ผมกินเฉพาะน้ำพริกถ้วยเก่า เพราะฟันไม่ดีแล้ว
            (๒) ต้องไม่มีความคลุมเครือ หรือข้อสงสัยเรื่องการเงิน

วิจารณ์ พานิช
๒๖ ตค. ๔๙    

[เมตตา]

หนู..มิอาจจะเรียนว่า ชอบบันทึกนี้ของอาจารย์ค่ะเผยอารมณ์ขัน...ออกมาแจ่มแจ๋ว สองเรื่องที่อาจารย์ยกมากล่าวแก่คนรุ่นหลัง ปิด..จุดที่คนจะเอาไปนินทาได้เกือบทั้งหมดของคนค่ะ
ด้วยความเคารพ..

[เจนจิต รังคะอุไร (ตูน)]

• อาจารย์หมอคะ  ที่ QAU เราพูดถึงอาจารย์ค่อนข้างบ่อย  (ขออนุญาตออกตัวว่าไม่ได้นินทานะคะ) เราเคยพูดคุยกันทำนองว่า  อาจารย์หมอดูดุ  พวกหนูไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าไปพูดคุยด้วย  อาจารย์วิบูลย์ฟังเราพูดคุยถึงอาจารย์หมอหลายๆ ครั้ง หลายๆ เรื่อง  เลยบอกว่าแบบนี้ สงสัยจะไม่ได้กลัวจริง ... หนูเลยคิดว่าน่าจะเป็น "เกรง" มากกว่าค่ะ
  
• แต่ตอนนี้สบายมากครับ ผมกินเฉพาะน้ำพริกถ้วยเก่า เพราะฟันไม่ดีแล้ว ---  ถ้าเป็นคนอื่นพูดหนูคง ...  หรือถ้าเป็นคนที่สนิทกันอาจถึงขั้นแซวทำนองว่า --- แล้วตอนที่ฟันยังดีอยู่  กินอะไร --- แต่กับอาจารย์หนูไม่กล้าแม้แต่จะคิดค่ะ
  
  ด้วยความเคารพค่ะ
  
  

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

• อาจารย์หมอคะ ขออนุญาตเรียนอาจารย์ตรงนี้เลยนะคะว่า  จริงๆที่หนิงตามติด blog ของอาจารย์อยู่เสมอๆนั้น  ไม่ใช่แค่ตามเก็บเกี่ยว  จาก working man อย่างเดียวนะคะ  หนิงทราบว่าคนเก่งๆดีๆ  มีเยอะค่ะ  แต่สิ่งที่อาจารย์มีและแสดงออกจนหนิงรู้สึกอยู่เสมอคือ ความเป็น family man  ^__*
• working man ที่เป็น family man ด้วยนี่ มีไม่มากค่ะ  ขอชื่นชมมากๆเลยนะคะ

ด้วยความเคารพค่ะ