ค่าวขนาดกล๋าง..ตุ๊กข์ไผ

“ตุ๊กข์ไผ”

...

ตุ๊กข์คนสัพป๊ะ ตุ๊พระก่มี๋

บวชเมินเต๋มที สัพพีบ่ได้

ตุ๊กข์คนฮยะนา รากาต่ำไบ้

บ่สมเปิงใน มานะ

ตุ๊กข์คนก๊าขาย ญิงจายธุระ

บัญชีออกเข้า ถูกแปง

ตุ๊กข์ของอ้ายนั้น ใจ๋มันแถลง

“นิยมไทย”แปง กว่า “แก่งเสือเต้น” ๆ

...

ฮะฮะฮ่า ...ลดราคาลงสักหน้อยกะดีหนาเจ้า

เอนดูคนรากหญ้าหาเจ๊ากิ๋นค่ำพ่องเน้อออ

...

หมายเหตุ..กำเมือง

สัพป๊ะ = คำมาจากรากศัพท์ภาษาบาลีคือ สัพพะ หมายถึงมากมาย ทั้งปวง หลากหลาย

ตุ๊ = พระภิกษุ

พระ = สามเณร

รากา = ราคา

ตุ๊กข์ = ทุกข์

บ่สมเปิงในมานะ = ดูไม่คู่ควรหรือไม่เหมาะสมกับการลงแรงกายแรงใจใส่ไป

"นิยมไทย", "แก่งเสือเต้น" = ชื่อเหล้าขาวที่มีวางจำหน่ายแถวภาคเหนือ