เล่าสู่กันฟัง
นายอานนท์ ภาคมาลี (คนหาปลา ข้าราชการบำนาญ)
ตามหลักของพระพุทธศาสนา กล่าวถึงเทวดา ตั้งแต่ละระล่างสุด คือภุมเทวดาตามลำดับที่ 2 คือ รุกขเทวดา มีวิมาน อาศัยอยู่ตามต้นไม้ต่างๆ เป็นต้นไม่ค่อนข้างใหญ่ มีอายุค่อนข้างยืนนานเป็นไม้ยืนต้น ค่อนข้างมีตระกูล มีอยู่ไม่กี่ชนิด แต่ที่ทราบมาจากครูบาอาจารย์ เรื่องวิญญาณนางตะเคียนมี อยู่ 3 ชนิด
ฉะนั้น นางตะเคียนที่เป็นเทพหรือเป็นจิตวิญญาณของสัมภเวสี ก็จะอยู่ที่การปรากฏตัวออกมา ถ้าการปรากฏตัวออกมา เป็นนิมิตฝันก็ดี ในสื่อสารของผู้ที่มีญาณ ระดับสูงก็ดีเห็นด้วยตาเปล่า ถ้าหากแต่งกาย หรือ ชุดหญิงไทยโบราณ นุ่งสไบ เหมือนชนชั้นสูง แสดว่าเป็นเทพหรือเทวดา แต่หากปรากฏกายใส่ชุดดำ เหมือนหญิงชาวบ้าน อันนี้คือจิตวิญญาณขอสัมภเวสีที่เสียชีวิตอยู่บริเวณนั้น แล้วอาศัยสิงสู่ในต้นไม้นั้นด้วย อำนาจของกรรม จึไปไหนไม่ได้ แต่ท่านทั้งหลาย เมื่อมาสิงสถิตในต้นไม้นี้แล้ว ต่างก้อยากบุญบารมี เพื่อให้หลุดพ้นจากเวรกรรมนี้ จะได้ไปสู่ภพภูมิที่สูงกว่าเก่า
หากเป็นสัมภเวสีก็จะกลายเป็นรุกขเทวดา ส่วนผู้ที่เป็นรุกขเทวดา ก็จะเป็นอากาศเทวดา และนางฟ้าที่ทำผิดกฎสวรรค์ ก็จะเหมือนกับการไถ่โทษ เมื่อบุญบารมีเต็มแล้ว ก็จะได้กลับสู่สวรรค์ดังเม ฉะนั้นบุญบารมี ที่จะต้อสร้างในภพภูมิ วิญญาณมันยาก จึงอาศัยดลบันดาลให้ผู้มีความเดือดร้อน ตกทุกข์ได้ยาก ผู้ที่ยากลำเค็ญ ให้เขามีโชคลาภ ตามบุญวาสนาของแต่ละคน จึงดลบันดาลเห็นเป็นตัวเลขเอามาเสี่ยงทายกันเอาเอง บางคนได้มาก บางคนได้น้อย บางคนไม่ได้ อยู่ที่บุญวาสนาของแต่ละคน นางตะเคียนในทุกสถานที่ จะสร้างบุญบารมีแบบเดียวกัน คือ ช่วยด้วยโชคลาภ ให้ได้เงินได้ทองกัน เพราะว่าเขาทำอย่างอื่นไม่ได้ เทวดาระดับล่างหรือระดับต่ำ ยังมีกิเลส คล้ายๆมนุษย์ คือยังยากได้อยู่ ส่วนที่เขายากได้ คือ เครื่องเซ่นสรวง ของกินของใช้เพราะรุกขเทวดาอยู่ใกล้ชิดมนุษย์ ต้องการอาหารหยาบ แบบมนุษย์เป็นครั้งคราว
เมื่อไปขอโชคลาภกับนางตะเคียน จึงต้องมีการบนบานสานกล่าว มันเหมือนแลกกัน ผู้บนบานก็ได้โชคลาภไป ซึ่งเขาก็ได้เครื่องเซ่นไหว้ตอบแทน เจ้าแม่ตะเคียนทุกสถานที่ ให้สังเกตดูได้เลย การให้โชคลาภ คล้ายกันทุกสถานที่ คือ ให้อยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น จากนั้นจะต่อยๆหายไป แล้วก็ไม่ได้เลย เหตุผลคือ เขาได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว
ผู้ที่เป็นอาจารย์ จะเป็นพระ หรือ ฆราวาสก็ตาม หากจะคิดให้หวย ก็ต้องเตรียมตัว ทำใจ ไม่ช้าท่านก็ดับแน่นอน
เอๆๆ..หมดต้นไม้..ก็ไม่มีที่สิงสู่..ที่กล่าวมาทั้งหลาย..มนุษย์..ที่ยากไร้แม้ที่พึ่งทางใจก็ไม่มี..ขอหวยก็ไม่ได้..ทำไงล่ะ..คะ...รัฐ..ท่านจะว่าไง..เนี่ยะ..คุณ อานนท์..คะ..