..
ใจที่ปิด... เหมือนกับเชือกที่มีปม
เมื่อลูบคลำไปแล้ว...มันก็ส
เมื่อสะดุด..มันก็ล้ม
กว่าจะลุกเดินได้อีก... มันก็เสียเวลา
..
..
หากเปิดใจให้เหมือนกับชามที
..
การทำสมาธิ
ย่อมได้รับ.. พลังทุกหยดจากสิ่งที่เราทำ.
..
..
ความสุขทางใจ ที่ได้สอน สมาธิ แทนพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยั
เปรียบเทียบได้เห็นภาพจริงๆ นะครับ "ใจที่ปิด กับเชือกที่ผูกปม" ....
ล้มแล้วลุก ใช้เวลายาวนาน
พลอยให้ชื่นใจ
กว่าการล้มแล้ว ไม่ยอมลุก
เป็นภาระตัวเองและคนรอบกายอย่างน่าเจ็บใจ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากนะครับ
สาธุๆ
ชอบภาพนี้ครับ
555
ได้เรียนธรรมมะเพิ่มด้วย