งานเขียนนี้ตรงไปตรงมาที่สุด ... (ความอัศจรรย์ของคนเป็นครูที่สอนคน)
"
คุณค่าของพ่อแม่นั้นมากเกินกว่าที่เราจะตอบแทนได้ และแม่ของดิฉันก็เป็นคนเดียวที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ดิฉันและพี่น้องได้สบาย
อดีตที่ผ่านมา มีหลายสิ่งที่เราอาจจะทำให้ท่านได้เสียใจ ร้องไห้ บางเวลาบ้าง แต่นั้นมันอดีต คนเราไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ ที่สำคัญคือ เมือเรารู้ว่าแก้ไขไม่ได้ เราต้องทำความดี และรักท่าน หาเวลาไปอยู่กับท่าน ดูแลช่วยงาน ที่จะทำให้ท่านมีรอยยิ้มมาก ๆ
แม่เป็นคนเดียวที่ทำให้ดิฉันมีกำลังใจมาโดยตลอด ดิฉันรู้ว่าแม่อยากให้ดิฉันเรียนสูง ๆ มีงานทำ ทุกวันนี้ดิฉันไม่มีเงินใช้ และที่ผ่านมาที่ได้คุยกับแม่ แม่ก็บอกให้ว่า ถ้าไม่มีเงินให้บอกแม่ แต่ดิฉันท้อมาก อยากกลับบ้าน แต่แม่ก็ให้กำลังใจเสมอ ให้ทำใจแข็ง ๆ อดทนให้ได้ ต้องสู้ต่อไป ให้ถึงเป้าหมาย
บางครั้ง บางวิชาเราอาจจะทำงานได้ไม่ดีเท่าเพื่อน ที่เป็นเรื่องของวัสดุ อุปกรณ์ แต่นั้นมันก็คือ ความตั้งใจที่สุดของเราแล้ว ทำตามงบประมาณที่มีของเรา เพราะมีแม่ที่คอยบอกไว้เสมอว่า เรามีเท่าไหร่ เราก็ใช้เท่านั้น
ดิฉันเชื่อว่าความรักและความห่วงใยของแม่นั้นยิ่งใหญ่ที่สุด ไม่มีใครมาแทนที่ได้อีกแล้ว ดิฉันขอให้ดิฉันได้เกิดมาเป็นลูกแม่คนนี้ตลอดไป ถ้าชาติหน้ามีจริง จะเป็นลูกที่ดี ทำดี ต่อท่านตลอดไป
อาจารย์ค่ะ หนูรู้ว่า เนื้อความที่เขียนมาไม่ตรงตามหัวข้อที่ให้มาก็จริง แต่หนูรู้ว่า ชีวิตของหนูได้เปลี่ยนไปเยอะมากแล้ว หนูลืมสิ่งที่ผ่านมา และเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง
ขอบคุณอาจารย์สำหรับทุก ๆ คำสอนที่ให้นักศึกษาพวกหนูค่ะ
"
................................................................................................................................................
เด็กเขียนด้วยความซื่อตรงที่สุด
มีก็บอกว่ามี ไม่มีก็บอกไม่มี
รู้สึกชื่นชมในความซื่อตรงมาก
การกระทำใด ๆ ของคนเป็นครู
ย่อมมีผลต่อเด็ก ๆ เสมอ
อยากเป็นครู พึงรู้ว่าควรทำตัวอย่างไร
ความอัศจรรย์ของคนเป็นครูที่สอนคน
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
................................................................................................................................................
ความเห็น (6)
"...เนื้อความที่เขียนมาไม่ตรงตามหัวข้อที่ให้มาก็จริง..."
It is a pity to fail this student's essay on technical ground (not addressing the given problem). But any teacher must do it (on technical ground). With compassion, the student should be given the reason.
In real life, one cannot always make excuses for failure to meet given targets. One must learn to focus and work on targets --not excuses-- as best as one can in one's situation.
ขอบคุณมากครับ ท่าน sr ;)...
ที่ไม่มี...นั่นแหละมี 555
มีเต็ม ๆ ครับ คุณ แผ่นดิน 555
ว่ายุ...55555555