๑๖๖. รักนะ การอ่าน

บันทึกที่ ๑๖๖ : รักนะ การอ่าน

เห็นเพื่อนพ้อง พี่น้อง เดินเร่งรีบ

ฉันนั่งจีบ ปากคุย สนุกสนาน

พวกเขาเดิน จากฉัน มิกล่าวขาน

มิช้านาน รีบตามไป ห้องสมุด

ชวนกันหยิบ หนังสือ ออกมาอ่าน

ดูสุขศานต์ อมยิ้ม หน้าผ่องผุด

บ้างเงียบกริบ มิขยับ เหมือนรั้งฉุด

บ้างเร่งรุด ค้นหา เรื่องชอบใจ

มองพวกเขา มิสนใจ ในตัวฉัน

ยืนเหหัน เก้กัง ทำไฉน

มองชั้นวาง หนังสือ เข้าไปใกล้

หยิบเล่มใหม่ พิศดู คิดอยากลอง

หาที่นั่ง เหมาะเหมาะ ลองอ่านดู

ให้อยากรู้ สนใจ ตาจับจ้อง

รูปภาพสวย เรื่องชวน ตอบสนอง

จิตใฝ่ปอง ลองอ่าน สุขฤทัย

เข้าใจแล้ว ทำไม เพื่อนชอบมา

จิตห่วงหา อ่านสนุก สุขสดใส

มีเรื่องราว มากมาย รู้กว้างไกล

ฉันจึงใฝ่ ใจอ่าน หนังสือดี

ห้องสมุด เปิดโลกใหม่ ใจสว่าง

ให้รู้กว้าง รอบรู้ สู่วิถี

นำความรู้ ที่อ่าน ปรับชีวี

หนังสือนี้ ชวนให้ ใจใหลหลง

เวลาว่าง หันมา หัดอ่านเขียน

เร่งพากเพียร ปูพื้นฐาน ที่มั่นคง

หากรู้มาก ฉลาด ช่วยดำรง

งานสูงส่ง งานหน้าที่ มีก้าวหน้า

หนังสือสื่อ รู้รัก สามัคคี

รักศักดิ์ศรี รักชาติศาสน์ กษัตรา

รักครอบครัว ท้องถิ่นร่วม พัฒนา

ชั่วชีวา รักนะ รักการอ่าน

(อร วรรณดา ๘ มี.ค. ๕๙)

เขียนใน GotoKnow โดย อร วรรณดา
ใน บทกวีจำเป็น

คำสำคัญ (Tags):

หมายเลขบันทึก: 603182เขียนเมื่อ 9 มีนาคม 2016 05:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม 2016 18:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน