"กลับมาอยู่กับตัวเอง" ... (Storylog โดย kidmakk)
มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่ต้องการการรวมกลุ่ม
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตมีหัวใจที่ต้องการความรัก
มนุษย์จึงหวาดกลัวการอยู่คนเดียว
ยอมปรับตัวเองเพื่อให้เข้ากับกลุ่มสังคมได้
ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้คนที่เขารักมารัก
ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากเป็นคนที่ไม่มีใคร
ใช่, 'ถ้าเลือกได้'
แต่ชีวิตไม่ใช่สิ่งที่เราจะเป็นผู้เลือกได้เสมอ
บางครั้ง, บางครา เราเองก็เป็นผู้ถูกเลือก
และผู้ที่ไม่ถูกเลือก
ซึ่งไม่ว่าจะอยู่ในสถานะแบบไหน
เราก็ต้องอยู่ให้ได้
เวลาที่คนสองคนรักกัน
จริงไหมว่า, เราต่างเลือกคัดสรรสิ่งที่สวยงามของเรา
เพื่อให้อีกฝ่ายได้เห็น
จนเกิดความรู้สึกประทับใจ
ไม่ต่างอะไรกับการที่เราเลือกดอกไม้จากสวนทั้งสวน
เด็ดเอาดอกที่สวยงามที่สุดในสวน
มาจัดแต่งเป็นช่อดอกไม้ที่งดงาม
มอบให้กับคนผู้เป็นเจ้าของความรักเรา
แต่กฎของกาลเวลา
สิ่งใดก็ตามสวยงามแค่ไหน
มีสวยก็ย่อมมีเสื่อมเป็นปกติธรรมดาอยู่ดี
ไม่ว่าจะดอกไม้หรือความรัก
และช่วงเวลาที่สิ่งสวยงามกลายเป็นเพียงอดีตนั่นแหละ
ที่จะพิสูจน์ใจว่าใครรักกันจริง
บางคู่, บางคน
อาจรักกันมากพอและเข้าใจกันมากพอ
ที่จะปรับตัวเข้าหากัน
ยอมรับ, เรียนรู้ในสิ่งที่อีกฝ่ายเป็น
และเดินไปบนเส้นทางของความรักได้ด้วยกันอย่างมั่นคง
แต่ก็ไม่ใช่ทุกคู่, ทุกคน
ที่ความรักจะเดินไปบนทิศทางนั้นได้
หลายครั้ง, หลายหน
ต่อให้รักกันมากแค่ไหน
แต่ถ้าไม่รู้จักปรับตัวปรับใจกัน
ความสัมพันธ์ก็ต้องสิ้นสุดลง
................................................................................................................................................................................แล้วเมื่อเรากลับมาอยู่กับตัวเอง เราจะพบว่า ช่วงเวลาที่ยากที่สุดไม่ใช่ช่วงเวลาก่อนมีใคร แต่คือช่วงเวลาหลังจากเคยมีเขา
................................................................................................................................................................................
ต่อให้เราเคยเป็นโสดอยู่คนเดียวมานานแค่ไหน
แต่เราจะพบว่า มันไม่ง่ายเลยกับการกลับไปมีชีวิตแบบนั้นอีกครั้ง
เพราะเราก่อนมีความรัก
กับเราหลังความรักได้จากเราไป
อาจเป็นเราคนเดิม
แต่ไม่ใช่เราที่เหมือนเดิม
ไม่เหมือนเดิมเพราะครั้งหนึ่งหัวใจเคยถูกเติมเต็ม
ไม่เหมือนเดิมเพราะหัวใจเคยชินกับการมีความรัก
ไม่เหมือนเดิมเพราะเราถูกตามหลอกหลอนด้วยความทรงจำ
ไม่เหมือนเดิมเพราะเรายังคิดถึงเขาเหมือนเดิม
แต่ถึงอย่างนั้น
ต่อให้อะไรจะไม่เป็นเหมือนเดิม
เมื่อเขาได้จากเราไปแล้วและเหลือให้เพียงความทรงจำ
เราก็ไม่มีตัวเลือกใดนอกจากยอมรับความจริงนั้น
และกลับมาอยู่กับตัวเราเอง
จริงอยู่, ที่แรกๆ เราอาจยังคิดถึงเขา
จริงอยู่, ที่ความเศร้าไม่เคยหายไปง่ายๆ
จริงอยู่, ที่การเริ่มต้นใหม่ยากเสมอ
แต่เราก็ต้องทำให้ได้
เอาพลังจากความรักที่เราเคยให้เขา
มารักตัวเราเอง
เอาวันเวลาที่เราเคยดูแลเขา
มาดูแลตัวเราเอง
เอาคำว่ารักที่เคยบอกเขา
มาปลอบโยนหัวใจของเราเอง
เอาชีวิตที่เคยให้เขา
กลับมาอยู่กับตัวเราเอง
ไม่เป็นไรกับวันเวลาที่เสียไป
ไม่เป็นไรกับความอ้างว้างเดียวดายที่ยังบาดลึกในปัจจุบัน
กอดตัวเองให้แน่นๆ
รักตัวเองให้มากๆ
ยิ้มและร้องไห้ให้กับเพลงรัก
ปลูกต้นไม้, อยู่กับสิ่งมีชีวิต
ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมันไป
เราแค่ทำหน้าที่ของเรา
ดูแลตัวเราเองและคนที่เขายังรักเราให้ดีที่สุด
เมื่อเวลาผ่านไปเราจะพบว่า, การกลับมาอยู่กับตัวเองอาจดูเป็นเรื่องยาก แต่ถึงวันหนึ่งเราจะรู้สึกได้ว่าหัวใจของเราที่มันอยู่กับตัวเรา... เข้มแข็งกว่าที่เคย
อ้างอิงจาก https://storylog.co/story/569b18d253b051322f5fb819
................................................................................................................................................................................
ประทับใจบทความนี้มาก
อ่านแล้วเหมือนเยียวยาความรู้สึกของตัวเอง
ให้ได้กลับมาคิดถึงตัวเองให้มากขึ้น
นุ่มนวล ละมุนละไม หัวใจเย็นลง ...
ขอบคุณเจ้าของผลงานนี้ คุณ Kidmakk
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
................................................................................................................................................................................
ความเห็น (6)
พลังที่บริสุทธิ์..คือการปล่อยวาง..แล้วรักที่จะพ้น..ทุกข์ที่แบกรัก..ตัวเอง..บุญรักษาเจ้าค่ะ..
มีดอกไม้ขี้เหร่มาฝากเจ้าค่ะ..
สวัสดียามบ่ายจ้าาอาจารย์วัส
ขอบคุณครับ คุณ ยายธี ;)...
สวัสดีครับ คุณมะเดื่อ ;)...
เย็นแล้วนะคะ สงสัยจะอยู่อีกนาน ^_,^
นั่นนะสิครับ คุณหมอธิ ธิรัมภา 555