พอรุ่งแจ้ง แสงสีทอง ส่องสาดฟ้า
งดงามตา พาจิตใจ ให้สุขขี
สายลมพัด ซัดคลื่นสาด ปฐพี
เย็นชีวี เมื่อมามอง ริมฝั่งชล
ด้วยบ้านพัก อยู่ไม่ไกล ไปจากฝั่ง
ยืนนอนนั่ง ฟังคลื่นลม ชโลมฝน
เสียงหวีดหวิว หลิ่วล่อเล่น เห็นหมุนวน
คลื่นฝั่งชล มาเดินเล่น เย็นอุรา
เก็บกิ่งใบ มะพร้าวหล่น ลงจากต้น
ใกล้ฝั่งชล ชมคลื่นชัด สาดฝั่งหนา
บางชายหาด หดหายลับ ไปกับตา
โขดหินผา คลื่นเซาะซัด กัดกร่อนไป
ยืนมองดู อยู่ไม่ห่าง ธรรมชาติ
ธรรมมาวาด สะอาดสวย รวยน้ำใส
คลื่นซัดยาว ละอองขาว ทั่วอ่าวไทย
นี่หัวไทร ใกล้บ้านพัก ยามเช้า..เอย.
ยังแย้มยิ้มอิ่มอบอุ่นคุณพี่ใหญ่
สวัสดีเมื่อหนึ่งปียังอาลัย
ในดวงใจใสด้วยธรรมนำชีพตน
จากไปแล้วเหลือเพียงภาพทิ้งรอยไว้
นำส่งให้หวนคิดถึงคราหน้าฝน
วันเวลาเปลี่ยนแปลงไปทุกตัวคน
ไม่คงทนทุกสิ่งล้วนอนิจจัง