คืนวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ ผมไปนอนค้างที่โรงแรมวาสิฏฐี ถนนเณรแก้ว อ. เมือง สุพรรณบุรี เพราะไปร่วมตลาดนัดความรู้ อปท. : เชื่อมร้อย ถักทอ พลังท้องถิ่น เสริมสร้างพลังเยาวชน จัดโดยมูลนิธิสยามกัมมาจลและภาคี
เช้าวันที่ ๒๐ จึงได้วิ่งออกกำลังที่สุพรรณบุรี เป็นครั้งแรกในชีวิต โดยวิ่งออกจากโรงแรมเลี้ยวซ้าย วิ่งไปบนทางเท้าของเกาะกลางถนน ที่มีต้นไม้ปลูกเป็นแนวตามแบบสุพรรณบุรี ถัดเข้าไปจากเกาะกลางถนนเป็นคูน้ำบุซีเมนต์อย่างดี มีบัวปลูกเป็นระยะๆ เข้าใจว่า เป็นคลองชลประทาน
ถนนนี้มีข้างละ ๔ เลน จึงเป็นถนน ๘ เลน มีเสาไฟสูงที่ยอดเป็นรูปช้างอยู่สองข้างของคลองชลประทาน เป็นระยะๆ เสาไฟแบบนี้เคยมีคนบอกผมว่าราคาสูงมาก และมีบริษัทจัดทำโดยเฉพาะ
ผมวิ่งไปจนถึงหอนาฬิกาบรรหารแจ่มใส ที่ด้านล่างเป็นสวนบรรหารแจ่มใส ก็วิ่งวนกลับไปอีกฝั่งหนึ่งของเกาะกลาง และวิ่งกลับไปจนถึงแยกไปถนนนางพิมก็วิ่งกลับ รวมทั้งหมดวิ่งได้ประมาณ ๒.๕ กิโลเมตร เพียงพอสำหรับคนแก่
ระหว่างวิ่งยังเป็นเช้าตรู่ ๖ โมงเศษๆ ผมสังเกตว่ามีร้านขายอาหารคนมาซื้อตักบาตร มีเก้าอี้ให้ตนนั่งรอตักบาตร แต่ไม่เห็นพระ เห็นร้านขายกับข้าวเป็นระยะๆ แสดงว่าสมัยนี้คนไม่ค่อยทำอาหารกินเอง นิยมซื้อสะดวกกว่า
ผมไปสัมผัสความเป็น “บรรหารบุรี” ด้วยตนเอง ทั้งตอนวิ่งออกกำลัง ตอนฟังวีดิทัศน์แนะนำ อบต. พลับพลาไชย อำเภออู่ทอง และตอนนั่งรถผ่านสถานราชการต่างๆ ต้องมีการเอ่ยถึง หรือขึ้นป้ายถาวรขอบคุณ พณฯ บรรหารศิลปอาชา
ลู่วิ่งริมเกาะกลาง ถนนเณรแก้ว |
คลองส่งน้ำกลางถนน |
หอนาฬิกาบรรหารแจ่มใส |
สวนบรรหารแจ่มใส |
สวนที่เกาะกลางถนน |
เสาไฟยอดเป็นช้างเรียงรายสองข้างเกาะกลางถนน5 สวนที่เกาะกลางถนน |
เกาะกลางถนนมีคลองส่งน้ำอยู่ตรงกลาง |
วิจารณ์ พานิช
๒๐ พ.ย. ๕๘
ไม่มีความเห็น