กราบสวัสดีอดีตครูพี่เลี้ยงที่เคารพ

โครงการพัฒนาป่าไม้ศูนย์ศึกษาการพัฒนาฟ้วยทรายอันเนื่องมาจากพระราชดำริ

วันเสาร์นี้...ชวนพ่อบ้านหนีงานไปยังห้วยทราย เมืองชะอำ

จุดหมายปลายทางอยู่ที่นี่แหละจ้าา

ย้อนหลังไปเกือบ ๆ สี่ทศวรรษทึ่ผ่านมา คุณมะเดื่อได้มาฝึกสอน

ก่อนจบวิชาครูจากวิทยาลัยครูเพชรบุรี (ชื่อเดิมในสมัยนั้น) ที่โรงเรียน

บ้านปากน้ำปราณบุรี อ.ปราณบุรี สอนชั้น ป.๕ วิชาภาษาอังกฤษ

และมีครูพี่เลี้ยงชื่อ ครูไข่ ม่วงคราม ซึ่งปัจจุบันท่านอายุ ๗๐ กว่า

แล้ว มาอยู่ที่โครงการ ฯ นี้ ๔ - ๕ ปีแล้ว คุณมะเดื่อไม่ได้พบท่าน

มาร่วม ๒๐ ปีแล้ว เพราะไม่ทราบว่าท่านไปอยู่ที่ไหน

แล้วจู่ ๆ วันหนึ่ง ท่านก็ได้พบกับคนที่อยู่ใกล้ ๆ โรงเรียน

ของคุณมะเดื่อ แล้วก็ฝากเบอร์โทร.ของท่านมาให้คุณมะเดื่อ

จึงได้ทราบว่าท่านอยู่ที่ห้วยทรายนี้เอง

สมัยนั้น ครูไข่ เป็นครูประจำชั้น ป.๕ เป็นครูพี่เลี้ยงของคุณมะเดื่อ

ท่านเป็นผู้ที่มีเมตตา มีความเป็นครูโดยแท้ ทำให้คุณมะเดื่อ

รู้สึกรักเคารพท่านเหมือนเป็นครูแท้ ๆ ของคุณมะเดื่อคนหนึ่งทีเดียว

หลายสิ่งหลายอย่างที่ท่านสอน แนะนำให้คุณมะเดื่อล้วนแต่

เป็นสิ่งที่จำเป็นกับอาชีพครูทั้งสิ้น

นอกจากครูไข่จะสอนภาษาอังกฤษแล้ว ท่านยังมีความสามารถ

พิเศษในเรื่องของ๋โ๋หราศาสตร์ และแพทย์แผนไทยอีกด้วย

ครูไข่สอบผ่านวิชาแพทย์แผนไทย ได้ใบอนุญาตแพทย์

แผนไทยด้วยจ้ะ ครูไข่มีความรู้ด้านภาษาจีนด้วย

เคยสอนให้คุณมะเดื่ออ่านเขียนภาษาจืนได้หลายคำ

แต่ตอนนี้...กลับไปหาครูไข่หมดแล้ว อิ อิ

ตู้ยาสมุนไพรของครูไข่ มีทั้งยาที่ปรุงสำเร็จและ สมุนไพรอีก

หลายชนิดที่เก็บไว้เตรียมปรุงยา

ท่านอยู่ที่สำนักงานของโครงการ ฯ ที่นี่เป็นสถานที่เพาะพันธุ์

กล้าไม้ และปลุูกป่าโดยเฉพาะหญ้าแฝก

จึงมีกล้าไม้ในโรงเรือนมากมาย

คุณมะเดื่อไม่ได้เดินเข้าไปดูใกล้ ๆ จึงไม่ทราบว่ามีต้นอะไรบ้าง

รอบ ๆ สำนักงาน มีแต่ป่า ...สมกับเป็นโครงการที่เกี่ยวกับป่าจริง ๆ

ครูไข่บอกว่า มีเนื้อที่ของโครงหารทั้งหมด " หมื่นกว่าไร่ " ปีนี้

ฝนแล้ง น้ำในบ่อ บึง แห้งเกือบหมด ผิดกับปีที่แล้วที่มีน้ำอยู่

เต็มทุกบ่อ บึง แต่ที่นี่เป็นพื้นที่ที่เรียกว่า " ทรายหับ " ไม่สามารถ

กักเก็บน้ำได้ ต้นไม้ไม่สามารถหย่ั่งรากลึก ๆ ได้ จึงหาต้นไม้ใหญ่ ๆ

ไม่ค่อยมี

ใกล้เที่ยง คุณมะเดื่อพาครูไข่ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร ใกล้ ๆ กับ

วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีเพชรบุรี เจ้าของร้านเป็น

อาจารย์สอนอยู่ในวิทยาลัย ฯ ซึ่งรู้จักกับพ่อบ้านของคุณมะเดื่อ

เป็นอย่างดี แต่วันนี้ไม่อยู่ เพราะต้องรีบดำเนินการขยายพันธ์ุ

สับปะรดสีเพื่อส่งไปญี่ปุ่นตามออเดอร์ที่สั่งเข้ามา

ที่ด้านหลังร้านของเขา ก็มีสับปะรดสีสวย ๆ เต็มไปหมด

ส่วนที่หน้าร้าน มีสับปะรดชื่อดังแห่งชะอำ......

สับปะรด ...ฉีกตา.... ซึ่งราคาขณะนี้ กิโลกรัมละ ๕๐ บาทจ้ะ

คุณมะเดื่อยังไม่เคยได้ชิมรสชาติของมันจึงบอกให้แม่ครัว

ปอกใส่จานมาให้ ๑ ลูก...ไม่บอกหรอกว่ารสชาติ

เป็นอย่างไร....อิ อิ ใครเคยกิน..ก็คงทราบดี

อาหารที่ร้านนี้รสชาติจัดจ้านมาก ครูกินเผ็ดไม่ค่อยได้

จึงต้องสั่งผัดผักรวมมาให้เพิ่มอีก เห็นครูแล้วสงสาร

เพราะสุขภาพท่านไม่ดีเอาเลย ครูบอกว่าจะหาเวลา

ไปบ้านคุณมะเดื่อ ในโอกาสต่อไป พาครูไปส่งแล้ว

จึงกลับบ้าน มาอยู่หน้าคอม ฯ เช่นเคย

[ต้นโมกข์]

ดีอย่างหนึ่งคือการได้พบคนเก่า

ดีอย่างหนึ่งคือการได้พบคนเก่าๆ

ดีอย่างหนึ่งคือการได้พบผู้มีพระคุณ

ผมคิดว่าครูสมัยก่อนมีความรู้มากกว่าหนึ่งอย่างเสมอ

[ภูสุภา]

เมื่อสิบปีก่อน เคยได้พบคุณครูภาษาไทยที่รักและเคารพยิ่งของตัวเอง โดยผ่านการชักพาให้พบของผู้ใหญ่ที่มีพระคุณท่านหนึ่งเช่นกันค่ะ

ดีใจมาก ๆ ที่พบว่า คุณครูยังแข็งแรง มีชีวิตวัยเกษียณอย่างมีความสุข

และ คุณครูจำเราได้เสมอ

แวะมาบอกว่า คำว่าคิดถึงของครูมะเดื่อพาให้มาเขียนบันทึก และมาอ่านบันทึกแห่งความสุขที่งดงามนี้ค่ะ

[ธิ]

ตื้นตันไปด้วย

สุดยอดค่ะได้กราบคุณครูเก่า

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีจ้ะอาจารย์ต้น ครูสมัยก่อนเป็นครูโดยจิตวิญญาณครู

และมีความใฝ่รู้ รอบรู้เรื่องราวต่าง ๆ เป็นที่พึ่งของศิษย์

และคนทั่วไปจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีจ้ะอาจารย์ภู ดีใจที่ความคิดถึงของคุณมะเดื่อ

มีมนต์เรียกอาจารย์ให้กลับมาหาคุณมะเดื่อ และกลับมา

โกทูโนจ้ะ เราชาวโกทูโนคือพี่น้องกัน รัก และคิดถึงกันเสมอ

ขอบคุณจ้ะ

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดีจ้ะคุณหมอธิ ครูทุกคนไม่เคยลืมศิษย์จ้ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ