จับมือกันนิด แตะโป้งกันหน่อย นึกถึงวันเก่า กับเณรตัวน้อย ข้าวต้มผักบุ่ง เครื่องปรุงอร่อย เลี้ยงเราโตใหญ่ ผ่ายวัยน้อยๆ มาถึงวันนี้ มิใช่ใครอื่น...เรา...คือ...เพื่อนกัน, สบตากันนิด เล่นลิ้นกันหน่อย กวนโอ๋ยกันนะ กระแซะบ่อยๆ อย่าโกรธกันเล้ย เรา...เคย..กิน...ข้าว..หม้อเดียวกันฯ (เสียงสวดมนต์เสริม..แทรก)
ยัง...ฉันยังจำได้...มีใคร...ทิ้งกระดาษทิชชู่ มีคน เขาแอบดูอยู่ ทิชชู่ เปื้อนอะไร (น้ำตา) ยัง...ยังจำกันได้ มีใคร คนไหนไม่รู้... มีคนโดนขังรวมหมู่ ยุฮู อดข้าวกันเลย
ยังจำกันนะ ไม่นานเท่าไหร่ หลายปีที่ผ่าน คงจำกันได้ ดีร้ายแค่ไหน เรา...คือ...เพื่อน...กันฯ
๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๘
๒๐.๐๐ น.
ไม่มีความเห็น