ลอยกระทงเชิงสร้างสรรค์

เคยตั้งคำถามในใจว่า "สถาบันอุดมศึกษา ควรต่างจาก มัธยมศึกษาและอุดมศึกษาอย่างไร" อย่างในกรณีการจัดการลอยกระทงเพื่อสืบทอดและรักษาประเพณีดังกล่าวนี้ไว้ ถ้าสถาบันอุดมศึกษาไม่ได้ทำให้ต่างไปจากชุมชน (ซึ่งแต่ละชุมชนก็จัดงานวันลอยกระทง, จัดวันปีใหม่ และวันอื่นๆ) และสถานศึกษาระดับก่อนหน้าที่จะมาถึงอุดมศึกษา สถาบันอุดมศึกษานั้นก็ไม่อาจมีเอกลักษณ์ใดๆที่แตกต่างไปจากชุมชนและสถานศึกษาอื่น ถ้าอย่างนั้น เราจะมีสิ่งซ้ำซ้อนนี้ไปเพื่ออะไร หากจะมีเพื่อจะมองว่า "มี" เท่านั้น คงไม่พอที่จะให้คำตอบว่า ลงทุนแล้วได้อะไร? หากสิ่งที่ได้ไม่แตกต่างจากองค์กรอื่นๆที่สามารถทำได้เหมือนกัน

วันนี้ หากใครเดินทางผ่านที่ต่างๆ จะเห็นป้ายการจัดงานวันลอยกระทงหลายที่ หลายแห่ง ที่เราสามารถจะเลือกไปที่ใดก็ได้ มีทั้งกลางวันและกลางคืน แต่ป้ายหนึ่งที่ไม่มีและไม่พบเลยคือ "การสัมมนาเพื่อหาจุดยืน/สาระสำคัญของการลอยกระทง ในมุมมองของหลากศาสตร์ (ปรัชญา รัฐศาสตร์ ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ดนตรี (แจ๊สลอยกระทง) ฯลฯ) " จึงเห็นว่า สถาบันอุดมศึกษาน่าจะทำสิ่งดังกล่าวนี้ และน่าจะสอดคล้องด้วย เพราะสถาบันอุดมศึกษาควรยืนหยัดและเสริมฐานของสติปัญญาเป็นหลัก

เมื่อตั้งคำถามว่า "ใครควรจะเริ่มดำเนินการ" คำตอบก็คือ "ตัวคนเขียนเอง"

เข้าใจว่า สาระสำคัญของการลอยกระทงจริงๆ ที่น่าจะสร้างสรรค์ในสถานการณ์ปัจจุบัน น่าจะคือ ลอยความทุกข์ทางใจออกไป ลอยอภัยให้แก่กันและกัน ลอยความหวังดี แนวทางที่ดี ที่สร้างสรรค์ เผื่อแผ่กันทุกวันคือลอยกระทง... เอเมน