สิ้นยุคสมัยของความเห็นอกเห็นใจ
๒ วันนี้มี ๓ เรื่องที่เข้ามาในสมอง คือ (๑) กรณี การฟ้องผู้โดยสารที่พูดโดยไม่ได้คิดถึงผลของข้อความ จากสายการบินแห่งหนึ่ง (๒) กรณีการตายของเสี่ยท่านหนึ่ง ผู้เคยบริจาคเงินให้กับองค์กรต่างๆ โดยเฉพาะองค์กรปลูกบุญ (๓) กรณี กินก๊วยเตี๋ยว ๑ ถ้วย ยำลูกชิ้น ๑ จาน น้ำส้มคั้น ๑ แก้ว ราคา ๑๙๕ บาท มาประจวบกับแรงจูงใจในการเขียนบันทึกล่าสุดคือ บูธขายของในสถาบันการศึกษา ๑ แสนต่อปี และ ๔ พันบาทต่อเดือน
หวนนึกไปถึงสมัยเด็ก เคยถามแม่ว่า โอ่งน้ำใบเล็กหน้าบ้าน มีกระบวนทำจากกระลามะพร้าว ขัดอย่างดี ตั้งอยู่หน้าบ้านไม่ไกลจากทางเดินสัญจรของผู้คนนั้นคืออะไร ทราบว่า เป็นตุ่มน้ำสำหรับคนเดินทางผ่านไปมา กระหายเมื่อไรสามารถตักดื่มได้ทันที โดยไม่ต้องร้องขอจากเจ้าของบ้าน เมื่อน้ำพร่อง เจ้าของบ้านจะรับผิดชอบในการตักมาเติมไม่ให้พร่อง
รอบบ้านอาหารการกินสมบูรณ์ ทำแร้ว (กับดัก) ไปวางไว้ที่คูน้ำ รุ่งเช้าไปกู้จะได้นกมาผัดเผ็ด อยากกินกุ้งก็เพียงลงไปงมในคลองจะมีทั้งกุ้งกุลา กุ้งหลวง กุ้มก้ามกราม กุ้งเข็ม ปูดำ ให้กินแบบไม่ต้องซื้อ
สังคมเปลี่ยนผ่าน กาลเวลาเปลี่ยนแปลง (เป็นสำนวนเท่านั้น) ปัจจัย ๔ ที่ได้มา ไม่ใช่การได้มาแบบฟรี หากแต่ต้องซื้อหามาหล่อเลี้ยงชีวิต ดังนั้น ของฟรีจึงไม่มีในโลก ลูกปลาซิวปลาสร้อย ล้วนแต่มีราคา แค่เพียงบอกว่า อะไรดี อะไรไม่ดี ล้วนแต่ต้องมีราคา ขนาดของบุญยังต้องจ่ายด้วยเงิน ประสาอะไรกับน้ำในตุ่มหน้าบ้าน ทุกวันนี้เราแตะต้องอะไรกันไม่ได้ แม้แต่การพูดเล่นๆ เชิงหยอกล้อ อาจเป็นเรื่องไม่ใช่หยอกล้อในภายหลัง จึงดูเหมือนว่า ความแข็งกร้าวกำลังเข้ามาแทนที่ความอ่อนโยน และความอ่อนโยนกำลังกลายเป็นเพียงอุดมคติที่ไม่ใช่ความเป็นจริงทางสังคม ทำให้คิดว่า อะไรคือการพัฒนาที่แท้จริง การพัฒนาที่แท้จริงควรสอดคล้องกับอุดมคติหรือความเป็นจริงที่เกิดขึ้นรอบตัว
อย่างไรก็ตาม ในมุมหนึ่งของหัวใจคนทุกคน ยังรอคอยความเห็นใจจากบุคคลรอบข้าง แม้แต่ผู้ที่มีอำนาจในการเคลื่อนย้ายภูเขาฟูจิทั้งลูก ก็ยังรอคอยความเห็นอกเห็นใจ เช่นกัน
ความเห็น (2)
วิถีพุทธ..เบื้องต้น..สอนให้รู้จักตน. ว่า.เป็น...อนัตตา แลทุกสรรพสิ่ง..นั้นไม่เที่ยงล้วนอนิจัง .. การเมตตาตนเกิดมรรคผลคือเมตตาต่อผู้อื่น ได้ด้วยการ รักตนจึงรักผู้อื่น ความเห็นอกเห็นใจ..จึงเป็นความจริงใจ..ที่ยากจะซื้อหรือขายกันได้..เรายังมีเวลาในอนาคตกาล..ที่จะเป็นไปได้..ร่วมช่วยกันสร้าง..สม..สังคมประเภทนี้ตั้งแต่เดี๋ยวนี้ให้เป็นปัจจุบัน..อนาคตน่าจะดีเองได้..ความเห็นอกเห็นใจ อย่างแท้จริงคงจะกลับมา..เอง..
มีโลกภายในของดอกไม้มาฝาก..เจ้าค่ะ..สิ่งที่เห็น..กลับกลายเป็นผล..ตามเวลา ของมัน..
โคลงดั้นวิวิธมาลี
....กรรมใดใครก่อไว้...............รับไป
ดีชั่วจักชักนำ.......................ประสบสิ้น
ผู้บาปหยาบย่ามใจ.................กูเก่ง
แท้มิอาจดิ้นพ้น....................ลับสูญ
....ทำดี ดีตอบแล้.................แน่นอน
หาใช่ทรัพย์เพิ่มพูน................เกียรติก้อง
กายจิตสุขสงบ-พร.................เลิศประเสริฐ
ชีพดับดีป้องใกล้...................นิพพาน