มันมีเหตุผลมากมายที่ทำให้คนที่รักเรา ≠กับคนที่เรารักแต่นั่นใช่ว่าเราจะไม่มีความสุขจากการรักเพราะการที่ได้รัก มันคือความสุขความอิ่มเอิมใจอย่างหนึ่งของคนที่ได้รักแต่ก็เป็นธรรมดาที่มนุษย์ทุกคนต้องการการตอบแทนความรักด้วยความรักซึ่งเมื่อไม่ได้อย่างนั้นมันเลยเป็นทุกข์…
จริงๆแล้ว การที่ได้มีใครสักคนมารักเราจริงๆมันเป็นความโชคดีที่สุดและก็เป็นความโชคดีที่ไม่ได้แตกต่างกันเลยกับการที่เรามีโอกาสได้รักใครสักคนมากๆเหมือนกันเพราะมันไม่ใช่ง่ายเลยที่เราจะหาคนที่รักเรา และคนที่เรารักได้จริงๆแล้วถ้าเป็นเช่นนั้นทำไมเราต้องทำให้ความรักของเราเป็นทุกข์ด้วยล่ะคะ ความรัก คือความดี ดังนั้นผลตอบแทนของความรัก ก็คือ บุญ หากเรารักเพื่อผลบุญ ผลตอบแทนของความรักก็สมควรจะเป็นความสุขไม่ใช่หรือคะ
เราต้องทำอย่างไรล่ะ...ที่จะทำให้ความรักของเรากลายเป็นความสุขได้เราต้องเข้าใจธรรมชาติของความรักความรักเกิดขึ้นโดยไม่ต้องการเหตุผลใดๆและไม่สามารถบีบบังคับให้ใครรักใครได้แม้กระทั่งตัวเราเองในเมื่อความรักเป็นสิ่งที่เราควบคุมและบังคับไม่ได้เราก็ต้องทำใจให้พร้อมที่จะยอมรับการได้มาและการสูญเสียความรักนั้นทั้งจากตัวเราเอง คนที่รักเราและคนที่เรารักซึ่งหากเราเข้าใจธรรมชาติของความรักและทำใจยอมรับความเป็นจริงนี้ได้แค่นี้….เราก็สามารถรักใครสักคนได้อย่างมีความสุขแล้วคะ
ความรักเป็นสิ่งที่เราสามารถมอบให้ใครก็ได้ แต่การใช้ชีวิตจริงกับความรักที่เกิดขึ้นต่างหากที่ต้องการเหตุผลมากมายเรารักใครก็ได้แต่ใช่ว่าเราจะต้องอยู่กับใครก็ได้การใช้ความรักกับชีวิตจริงต้องอยู่ในกรอบของความถูกต้องและกฏ กติกาของสังคมซึ่งจะส่งผลให้ชีวิตเรามีความสวยงามและมีความสุขอย่างยั่งยืน ที่สำคัญคนเราจะให้ได้อะไรครบถ้วนตามใจเราทั้งหมดก็คงเป็นไปไม่ได้แค่ "ความรัก"ทำให้ชีวิตโดยรวมของเรามีความสุขก็น่าจะภูมิใจได้แล้วไม่ใช่หรือคะ?
ความรัก... การได้รับรัก และให้ความรักกลับคืนต่อทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้..
งดงามนะครับ
ใช่คะ ความรักคือความดี คือความสวยงามทั้งคนที่ได้รัก และรับความรักคะ จริงๆ ทั้งหมดมันอยู่ที่วิธีคิดของเราเท่านั้นเองคะ
ขอบคุณมากนะคะ