"เหรียญ" เหยื่อล่อ "เด็กๆ" เข้าสู่วงการพระเครื่อง
**************************
วันนี้ ผมรู้สึกว่าผมเริ่มทำตัวเป็น "เด็ก" มาหัดเล่นเหรียญ
เหรียญนี้ มีคนจะ "แบ่งให้" ให้เวลามานั่งส่อง สองคืน
ผมจึงได้ความรู้ทั้งเนื้อและพิมพ์ ที่พอจะแบ่งแยกเนื้อแท้ เก๊ได้
โดยเฉพาะในประเด็น สนิม 3 และ 2 ระดับ ในเนื้อเงิน และทอง ตามลำดับ
คือ ผิว ผด ผื่น (เนื้อเงิน) และ ผิว ผด (เนื้อทองคำ) ยังไม่มีสนิมระดับที่ 4 (แผลงใน)
แต่พิมพ์ ตำหนิ เนื้อขาด เนื้อเกิน แทบไม่แตกต่างจากเหรียญเก๊ ที่ผมมีอยู่แล้ว และข้อมูลตำหนิในเวบ ต่างๆ
------------------------------------------
ผมจึงสรุปได้ว่า.......พระโลหะเก๊สมัยนี้ ใช้บล็อกคอมพิวเตอร์ทำมาได้ละเอียดยิบ ทุกจุด ทุกเนื้อขาด เนื้อเกิน ไม่มีเว้น จึงไม่น่าจะใช้ในการพิจารณาแบบ "มือใหม่" ได้ คงต้องระดับ "ผู้ชำนาญการณ์" เท่านั้น
สำหรับ "มือใหม่หัดส่อง" อย่างผม คงต้องใช้ ความตึง ความเหี่ยว และชั้นสนิม เป็นตัวตัดสิน ได้เท่านั้น
นี่คือปัญหาการเล่นพระเหรียญ ที่เป็นเรื่องของการลงรายละเอียดค่อนข้างมาก
แม้แต่พระเหรียญ ค่อนข้างเก่า อย่างเหรียญ ลพ กลั่น 2469 เกือบ 100 ปี ก็ยังดูยากขนาดนี้ ไม่ต้องไปพูดถึงพระใหม่ๆ อายุน้อยกว่า 50 ปี ที่ต้องยากกว่าแน่นอน
เพราะ บล็อกคอมพิวเตอร์ทำได้หมด หรือไม่ก็ เกือบหมด เนื้อก็ใหม่ๆ ยังพัฒนาการเพียงเล็กน้อย ยิ่งถ้าไม่เกิน 20 ปี เลิกคิดเลย
ของราคาถูก ก็ไม่ค่อยมีมูลค่าเพิ่ม ของราคาแพงก็เสี่ยงเก๊ หรือโดนตีเก๊เวลาเราจะปล่อย
ดังนั้น ณ วันนี้ จึงมีอย่างน้อย 2 ข้อ ที่ท่านต้องตัดสินใจด้วยตัวท่านเอง
1. ท่านจะแยก "บล็อกคอมพิวเตอร์" ออกจากของจริงได้อย่างไร
ทั้งพิมพ์ ตำหนิ รอยตัด เนื้อเกิน เนื้อขาด ฯลฯ
2. แม้จะแยกบล็อกและพิมพ์ เก๊ ออกจากแท้ได้แล้ว ท่านจะมีแรงไปเถียงกับผู้ตัดสิน "แท้-เก๊" ในวงการได้ มากน้อยเพียงใด
ถ้าท่านคิดว่าท่านมีทั้งสองข้อนี้อย่างเต็มเปี่ยม หรือ ไม่มีปัญหาแน่ๆ เล่นไปเลย
แต่ถ้าไม่แน่ใจ 100 % ในข้อใด เพียงข้อเดียว ท่านกำลังจะเป็นเหยื่อของระบบ "พระเครื่อง" อย่างแน่นอน
คิดให้ชัดๆ ทำให้ชัดๆ แล้วจะไม่มีปัญหาครับ
อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ
ไม่มีความเห็น