วันวานรำลึก (๗) .....คำท้าทาย

ช่วงปลายเดือนสิงหาคมของเมื่อ ๒ ปีก่อน มีบรรยากาศกระตุ้นการเรียนรู้เกิดขึ้นในรพ.ที่ทำงาน และท้าทายภาวะผู้นำของผู้ทำงานในทุกระดับ

มีแขกมาเยือน มาเยี่ยมชมบ้านหลังใหญ่แห่งนี้ คนทำงานบรรดามีต่างตื่นเต้น

ใช่ ตื่นเต้น....ตื่นเต้นและรอฟังคำถามจากผู้มาเยือน

เมื่อแขกมาถึงบ้าน ก็เป็นธรรมดาที่มีการสนทนาเกิดขึ้น ในส่วนตัวเห็นว่าแขกกระตือรือร้น อยากรู้ว่าทำความดีเพื่อให้บ้านหลังใหญ่แห่งนี้น่าอยู่อะไรไปบ้าง อะไรก็ได้ที่เคยเล่าไปในจดหมายที่ส่งถึง อะไรก็ได้ที่ผู้ลงมือทำมีความสุขที่จะเล่า อะไรก็ได้ที่ผู้ลงมือรู้สึกสนุกกับการเปลี่ยนแปลงมันให้ดีกว่าเดิม

ภาพบอกบรรยากาศได้ว่า ผู้ทำงานตื่นเต้นกับการต้อนรับแขกในครานี้มากมาย คนที่มีโอกาสประชิดตัวแขก ต่างใจจดจ่อว่าแขกจะชวนเรียนรู้เรื่องอะไร มุมใด

ตัวอย่างคำชวนสนทนาของแขก

- ไปดูงานมาหลายที่ แล้วพบความต่างอะไรระหว่างบ้านแห่งนี้กับที่ต่างๆที่ไปดูงานมาแล้ว รู้ตัวมั๊ยว่าที่ไปดูงานนั้นตัวเองอยากเรียนรู้อะไร

- คุยอะไรกันบ้าง ที่ทำให้ต่างคนต่างทำงานง่าย

- สิ่งเหล่านี้มีความหมายอย่างไร มิดชิด สัดส่วน โซนนิ่ง กลัวเจอ อยากเจอ

- สมมติเราเป็นเขา ถามใจดูเมื่อกลายเป็นเขา ลองดูว่าเข้าถึงจิตวิญญาณของเขาด้วยวิธีง่ายๆอย่างนี้ แล้วรู้อะไร

- มีศัพท์ใหม่ๆนะ รู้จักกันไว้ visual control - noise control

- เคยจับเข่าคุยกันมั๊ยกับเรื่อง high alert drug ของผู้ทำงาน

- human factor engineering ใส่อยู่ในระบบอย่างไร

ก่อนจากไป แขกทิ้งคำถามว่า....สิ่งที่คนทำงานฝันเป็นเรื่องนี้หรือเปล่า....รพ.ใน พื้นที่ระดับ world class....จะฝันกันอย่างไร จะสานฝันให้เป็นจริงหรือไม่ อยู่ที่ใจเจ้าของบ้านทุกคน

บันทึกไว้ด้วยความรำลึกถึงแขกผู้มากเสน่ห์คนนี้

๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๘