บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง (46) กาลครั้งหนึ่ง...
เราล้วนย้ำเตือนชีวิตเหมือนๆ กันคือ ใช้ชีวิตกับวันนี้ให้ดีที่สุด ทำวันนี้ให้ดีที่สุด และอีกจิปาถะของวันนี้ หรือปัจจุบัน เพราะเชื่อและศรัทธาว่าความเป็นวันนี้คือกระบวนการที่จะกำหนดเป็นผลลัพธ์ของ "พรุ่งนี้" หรือ "อนาคต"
ผมเองก็มองในมุมเดียวกันนั้น กระนั้นผมก็มักบอกเตือนตัวเองเสมอว่า วันนี้-ปัจจุบันนี้ เราล้วนเหยียบยืนอยู่บนต้นทุนของ "อดีต" ด้วยกันทั้งสิ้น อดีต คือผลพวงของวันนี้ การทบทวนอดีตเป็นระยะๆ จึงควรต้องพึงตระหนักและถามทักอย่างค่อยเป็นค่อยไป
แน่นอนครับ ผมไม่ได้บอกว่าเราต้องผูกยึดจ่อมจมกับอดีต แต่กำลังบอกว่าเราต้องหาญกล้า หรือฉลาดพอที่จะถอดรหัสของอดีต เพื่อหนุนเสริมการใช้ชีวิตของวันนี้อย่างมีค่าและมูลค่า
ครับ, เรากลับไปแก้อดีตไม่ได้ แต่เราก็แก้อดีตในมิติใหม่ด้วยการปรับแต่งวันนี้ให้ดีที่สุดนั่นแหละ-
เพราะที่สุดแล้ว วันนี้ ปัจจุบันนี้ พรุ่งนี้ อนาคต ก็ล้วนย่อมมีสถานะของการเป็น "กาลครั้งหนึ่งของชีวิต" อยู่วันยังค่ำ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น