(บันทึก)..นี้..ให้ชื่อว่า..ธรรมชาติ..ตน..หนึ่ง..ในแกลลอลี่ชีวิตวันนี้

ขึ้นชื่อว่าธรรมชาติตนที่มีอยู่เป็นรูปแลนามนั้น..คงหนีคำเหล่านี้ไม่ได้..รัก โลภ โกธร หลง พะวงหา..เหมือนปัดขยะไม่พ้นบ้าน..(นะ)...หล่อน(คนนี้) ก็คงเป็นเช่นนั้น...ถกเถียงอยู่กับตน..จนชาวบ้านอาจจะรำคราญ..เพราะมันเป็นเรื่องของหญ้าปากคอก..ที่แก้ไม่ตก...เพราะความเห็นแก่ตน...คนธรรมดาๆกับคำว่าหลุดพ้นจากสี่สิ่งไปไม่ได้..กินขี้ซี่นอน...ที่บางทีมันก็เกิน (พอดี)..ไป..ด้วยเหตุแลปัจจัย...

กินแต่ละวัน..อยากให้..น้อย..ค่อยบรรจง..

ให้ความงามสีสัน..สรรค์สร้างยวนตา..ให้มองแทนกิน..

มองนาน เลยกินน้อย..น่าจะดี..(กับตน)

มองธรรมชาติในไลน์ ที่เพื่อนๆส่งมา แก้เหงา ที่ต้องนั่งกินคนเดียว ..ครอบครัวล่มสลาย..ที่ต้องเผชิญ..กับคำว่าโลภหลง ลัทธินิยม..ช่วยตนไม่ได้..อย่าโทษใคร..

บนโต๊ะ

ชีวิตที่จำเจ..ซ้ำซี้ซ้ำทราก..หมุนวนกับวันเวลา..

ธาตุ ดินน้ำลมไฟ ใส่ใจมอง..เป็นธรรมดาธรรมชาติตน ในแกลลอลี่ชีวิตวันนี้..

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

บนความจำเจหมุนเวียนเป็นวัฏจักร ยังมีความเป็นศาสตร์และศิลป์ที่แตกต่างกันไปในแต่ละวันนะคะ

[คุณมะเดื่อ]

มีดอกไม้มาฝาก ผูกโบรักร้อยเอาไว้