..... กล้านักมักล้ม ..... (โคลง สี่สุภาพ).....
... แสงดาวสกาวฟ้า ........................... ชวนมอง
กลับมืดมัวสลัวหมอง ..........................หม่นหล้า
ถูกเมฆต่ำดำครอง .............................ปิดทับ
ความมืดสลับลมกล้า ..........................ไม่ช้าฝนพรำ
... ฝนกระหน่ำซ้ำซัด ..........................เนืองนอง
พายุแรงยึดครอง ...............................แผ่นฟ้า
โหมกระหน่ำทำผอง ...........................โพธิ์ใหญ่
โยกแกว่งไกวยืนกล้า .........................ดั่งท้าลมฝน
... มินานนักหักล้ม .............................ลงดิน
โคนโค่นลงพังภินท์ ..........................รากต้น
หมดแรงแกร่งถวิล ............................ยืนสู่ ...สู้นา
เลยจักลาไกลพ้น ..............................หมู่ไม้มวลมอง
... ผิดแผกแตกต่างบ้าง ....................บางราย
พายุมิระคาย .....................................ล่วงอ้อ
แรงนักจักหลบกาย ..........................เอนลู่ ... ลมเฮย
คืนกลับเลยลมล้อ .............................หลบร้ายเลี่ยงหนี
... ดั่งภัยมารู้หลบ ..............................แรงลด
หากโง่งมยืนซด ................................หักได้
คนฉลาดคาดการหมด .......................มองอ่าน
แรงผ่านเหตุการณ์ไร้ ........................คลาดไคล้ภัยเยือน
ผู้ประพันธ์ : วันปีย์
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น