วันนี้ บังเอิญเปิดไปเห็นหน้า FaceBook ของอาจารย์ผู้ใหญ่ที่ท่านเกษียณไปแล้ว
ผมดีใจมากที่เห็นหน้าตาท่านดูมีความสุข และ สดชื่นมากเป็นพิเศษ
ทั้งนี้น่าจะเป็นเพราะ ก่อนเกษียณนั้นท่านได้ทำหน้าที่เป็นผู้บริหาร
ซึ่งคงทำให้ท่านวุ่นวายอยู่ไม่น้อย
พอท่านได้พักผ่อน จึงดูปล่อยวางและมีความสุขมากขึ้น หนอ
เมื่อเปิดดูหน้า FaceBook ของท่านไปเรื่อย ๆ
จึงได้เห็นภาพสามีของท่าน ซึ่งในอดีตท่านก็เป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยเหมือนกัน
สามีของท่านเป็นตรงฉิน ที่เสียสละเพื่อมหาวิทยาลัยมาก
ท่านเป็นเจ้าของวลีที่ว่า "จะขอเป็นหมาเฝ้ามหาวิทยาลัย"
ถ้ามีอะไรที่ไม่ถูกต้อง หรือ ไม่ชอบมาพากลแล้ว ท่านจะออกมาต่อสู้เคลื่อนไหว
เพื่อแก้ไขและปกป้องเกียรติภูมิของมหาวิทยาลัยทันที จนหลายครั้งจะดูเหมือนว่าท่านเป็นคนก้าวร้าวไปก็มี
ก่อนเกษียณหลายปี สามีท่านได้ยุติบทบาทการบริหารและปล่อยวางลดความดุดันดูเงียบไปเลยจนถึงวันนี้ หนอ
ผมถือว่า ตำนานชีวิตท่านทั้งสอง เป็นหนังสือที่น่าอ่าน เป็นแผนที่นำทางสำหรับชีวิตผม
เพราะในไม่ช้า ผมก็ต้องเกษียณเหมือนดั่งท่าน หนอ
ไม่มีความเห็น