คนต้นแบบ

ตั้งแต่เด็กจนโตผมจะมีคนต้นแบบ (role model) ที่ผมยึดท่านเหล่านั้นเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิต

ยกตัวอย่าง เช่น สมัยเรียนปริญญาตรี ก็มีท่าน Bill Gate เป็นแบบอย่าง

ยึดท่านอาจารย์สหัส หาญสินธุ์ เป็นแบบอย่าง

ตอนทำงาน ก็ยึดเฮียเบิ้ม เป็นแบบอย่างในการบริหารงาน

ตอนเข้ามารับราชการใหม่ ๆ ก็ยึดท่าน ศาสตราจารย์ ดร.ฉวีลักษณ์ เป็นแบบอย่างในการบริหารงาน

ทำงานมากขึ้น ก็ยึดท่าน ศาสตราจารย์ประเวศ วะสี เป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิต

พอเริ่มปฏิบัติธรรม ก็พยายามเดินตามศึกษาพระธรรมคำสอน

ของพ่อแม่ครูอาจารย์พระสายป่าทีละองค์ ๆ ๆ หนอ

จนปีที่ผ่านมาคนต้นแบบที่ผมประทับใจที่สุด คือ ท่านอาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์ หนอ

และถ้าถามว่า ณ ตอนนี้ ใครคือคนต้นแบบในชีวิตอันดับ 1 นั้น

ขอตอบว่า .. คือ พ่อตาผมเอง หนอ

ขอย้อนกลับไปสมัยที่ผมได้ร่วมทีมวิจัยโครงการทำแผนพัฒนาจังหวัด

ในช่วงปี พ.ศ. 2553-2554 นั้น

ในตอนนั้น ผมพึ่งเริ่มปริยัติธรรมใหม่ ๆ ยังไม่สามารถเข้าถึงธรรมแท้

โมเดลการพัฒนาจึงเน้นไปที่เศรษฐกิจเป็นหลัก

ส่วนตัว ผมรู้สึกว่า มันยังไม่ใช่คำตอบสุดท้าย

และผมเองได้เริ่มสัมผัสบางสิ่งบางอย่าง จากชุมชน จากปราชญ์ชาวบ้าน หลายท่าน หลายระดับ

แต่ด้วยภูมิธรรมยังไม่พอ จึงทำให้ผมไม่สามารถเข้าถึงคำตอบสำคัญนั้นได้

อย่างน้อยโครงการนั้น ก็ได้เปลี่ยนแปลงผมไปโดยสิ้นเชิง

และแม้จะสิ้นสุดโครงการแล้ว ผมก็ยังดำเนินการต่อยอดโครงการเพื่อหาคำตอบด้วยตนเองตลอดมา

.

.

ผมได้พยายามออกแบบโครงการพัฒนาชุมชนหลากหลายรูปแบบ

โดยคำตอบค่อย ๆ เผยตัวออกมาชัดขึ้นเรื่อย ๆ

จน ณ วันนี้ผมมั่นใจแล้วว่า ผมเห็นทางออกแล้ว ผมพบต้นแบบแล้ว

เหลือแต่ .. การขยายผลไปสู่การปฏิบัติในวงกว้าง หนอ

ผมพบว่า เศรษฐกิจไม่ใช่คำตอบสุดท้าย

แต่ใจที่พอ พอที่ใจนั้น สำคัญยิ่งกว่า หนอ

[ขจิต ฝอยทอง]

สาธุเห็นการพัฒนาไปมากเลยครับ

ขอชื่นชมการทำงา

[ภูฟ้า]

ขอบคุณครับ