(105) Knowledge-Sharing Mode!

เหลียวมองผู้คนรอบกาย แต่ละคนล้วนก้มหน้ามองโทรศัพท์ในมือของตนเอง ... ถ้าเราช่วยให้เขาได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่าน smart phone การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็จะเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันไปโดยปริยาย

ในการประชุมตลาดนัดความรู้ KM ของหน่วยงาน เมื่อต้นเดือนมิถุนายน 58 ที่ผ่านมา ดิฉันรู้สึกคับข้องใจอย่างมาก กับบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่น่าจะเรียกว่า KM เพราะมีผู้ร่วมงานน้อยมาก ผู้ร่วมงานส่วนใหญ่เป็นผู้นำเสนอผลงาน ซึ่งถูกกะเกณฑ์ให้มาในบทบาทใดบทบาทหนึ่ง จังหวะสั้นๆ ในระยะเวลา 2 วันเต็มที่มีผู้ร่วมงานรวมกันหนาแน่นที่สุด(ทุกบทบาท) รวมกันประมาณ 20 คน จากบุคลากรทั้งหมดมากกว่า 500 คน หรือไม่ถึงร้อยละ 5 ถึงกระนั้น ดิฉันก็ยังหวังลมๆ แล้งๆ รอคอยอย่างใจจดใจจ่อว่าจะเห็นผู้ร่วมงานที่มาโดยสมัครใจสักกลุ่มหนึ่ง

ถึงวันนี้ก็ล่วงเลยมาสองสัปดาห์แล้ว ดิฉันยังรู้สึกค้างคาใจ ..

กลับมาค้นหาบทความ KM ใน gotoknow เพื่อค้นหาว่าหน่วยงานอื่นๆ แตกต่างกันหรือไม่ อย่างไร จึงพบ 'ข้อเท็จจริง' ที่น่าสลดใจ อย่างเช่น คุณ Thawat เขียนถึงความไม่ชัดเจนของตัวชี้วัดในการทำงาน KM และตั้งข้อสังเกตว่า ยิ่งตัวชี้วัด KM ชัดเจนขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งดึงคนออกจากงานมากขึ้นเท่านั้น คนลุกลี้ลุลนทำ KM จนทำให้งานงอกขึ้น พะรุงพะรัง แทนที่จะเป็นการเสริมงานประจำให้ง่ายขึ้น (http://www.gotoknow.org/posts/48239) ดิฉันเห็นด้วยค่ะ เพราะหน่วยงานของดิฉันก็ประมาณนี้ แต่อัจฉริยะกว่า เพราะผู้รับผิดชอบจะใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ในการเขียนเรื่องราวการพัฒนาให้เสร็จ ทันเวลากำหนด เพื่อแลกกับคะแนนประเมินทุก 6 เดือน

ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช กล่าวถึงตัวชี้วัดที่บอกได้ว่าหน่วยงานทำ KM มาถูกทางหรือไม่ ตั้งแต่บทบาทและความรับผิดชอบ ที่ยืดหยุ่นไปตามสถานการณ์ วัฒนธรรมการเพ่งภายนอก (outward looking) การให้คุณค่ากับการสร้างความสัมพันธ์ใหม่ฯ ที่สะท้อนความไว้เนื้อเชื่อใจกันระหว่งกลุ่มและภายในทีม การแบ่งปัน (sharing) .. (http://www.gotoknow.org/posts/104568) ดิฉันอ่านแล้วยิ่งรู้สึกท้อแท้ใจ ทั้งที่ไม่ได้เป็นกรรมการ KM ของหน่วยงานแต่อยางใด

ไม่อยากคิดเลยว่า 10 ปีที่ผ่านมา KM บ้านดิฉันจะวกวนอยู่ที่เดิม ในขณะที่อะไรๆ เปลี่ยนไปจนไม่มีเค้ารูปเดิมแล้ว ..

ใช่แล้วค่ะ! ลองเหลียวมองผู้คนรอบกาย แต่ละคนล้วนก้มหน้ามองโทรศัพท์ในมือของตนเอง ถ้าเราช่วยให้เขาเหล่านั้นได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่าน smart phone การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็จะเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันได้โดยปริยาย .. ชักรู้สึกท้าทายแล้วนะคะ

เอ๊ะ! หรือเขากำลังแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ..

เหมือนที่ดิฉันกำลังเขียนบทความผ่านโทรศัพท์ และบางท่านก็กำลังอ่านบทความนี้จากโทรศัพท์ค่ะ (ฮา)

[ดารนี ชัยอิทธิพร]

ขออภัยนะคะ ดิฉันรู้สึก 'อุกอั่ง' มาก เขียนบทความนี้เพื่อบรรเทาตนเอง เขียนเสร็จจึงรู้สึก 'ส่วง' ส่วงมากพอจะอ่านบทความอื่นได้ จึงมาเห็นบันทึกที่ 591221ของ ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช ..ก็ปลอบใจตนเองว่า อย่างน้อยดิฉันก็ยังอยู่ในกระแส ไม่ตกยุค แนะนำให้อ่านบทความของ ศ.นพ.วิจารณ์ ต่อนะคะ จะได้ประโยชน์มากค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[ธิ]

ส่วนใหญ่ใน Smartphone เป็นความเห็นมากกว่าค่ะ แต่ก็ท้าทายจริงนะคะพี่ ถ้าทำช่องทาง KM ได้