หนีร้อนไปพึ่งเย็น(2)

เบื้องหลังพุ่มลำโพง

ดอกลำโพง สัญญลักษณ์หนึ่ง ที่แสดงให้เห็นว่า บริเวณนั้นมีอากาศเย็นนตลอดปี ครั้งสุดท้ายที่ได้มาเยือน ลำโพงต้นนี้ก็ออกดอกขาวสะพรั่ง จนวันนี้มันก็ยังคงความงามราวกับว่าดอกลำโพงต้นนี้มิได้โรยราไปเลย

ด้านหลังของพุ่มลำโพง เป็นกรงขนาดใหญ่ของเจ้า "ธันวา" หมีควายเพศผู้ ซึ่งเจ้าหน้าที่อุทยานได้จารึกประวัติชาติกำเนิดของมันอย่างละเอียด เสียดายที่วันนี้ ธันวาเขาเหนื่อยกับการต้อนรับแขก นักเรียนที่มาออกค่ายตั้งแต่วันพุธ และเพิ่งกลับไปเมื่อตอนเที่ยงนี่เอง ทำให้เขาเข้าห้องนอนตั้งแต่บ่ายๆ ป่านนี้ยังไม่ออกมา สอบถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่า อาจจะออกมาอีกครั้งตอนดึกๆ เพื่อมาดื่มน้ำ

บริเวณหน้ากรงพบตู้บริจาค และข้อความอย่างที่เห็น ในตู้มีปัจจัยไม่มากนัก อาจจะมาจากหลายสาเหตุ คนใจบุญน้อยหรืออาจจะไม่เห็นความจำเป็น แต่สำหรับผู้เขียน วิเตราะห์ว่า กรงและตู้บริจาคของธันว่าน่าจะอยู่ลับตาคนไปนิด หากไม่มีเวลาเดินสำรวจรอบๆ ก็แทบจะไม่มีใครเห็นเลย

หลังจากอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้ว (น้ำเย็นมาก..ขอบอก) ก็เริ่มเสวนากับเพื่อนร่วมทางอย่างออกรสชาติ หลังจากที่ไม่ได้พบกันมาเป็นปี จนถึงเวลาที่ต้องเข้านอน วันนี้รู้สึกง่วงเร็ว อาจเป็นเพราะอากาศและธรรมชาติอันบริสุทธิ์ อีกทั้งยังไม่มีเสียงวิทยุ โทรทัศน์ เราสองคนนอนฟังเสียงลม และจั๊กจั่น เรไร จนหลับไปโดยไม่รู้ตัว

เสียงเอะอะดังจากข้างนอกห้อง แว่วๆว่ามีคนมาหา น่าจะงานเข้าอีกแล้วละนะ ยังมีเรื่องเล่าต่ออีก แต่คงไม่มีเวลาแล้ว เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่ออีกนะคะ

ด้วยจิตปรารถนาดี

นางฟ้า เบื่อสวรรค์

18/06/2558