ทุกข์ของพ่อแม่
คนเราเกิดมาเจริญวัยจนถึงวัยเจริญพันธุ์ย่อมจะรักผูกพันกับเพศตรงข้ามและจูงมือเข้าสู่พิธีวิวาห์ด้วยความรักอันหอมหวาน แต่หลังจากนั้นจะเกิดความทุกข์ ๓ ประการ คือ
๑. ทุกข์เพราะไม่มีลูก หลังการแต่งงานเวลาผ่านไปพอสมควรความกังวลอย่างหนึ่งเกิดขึ้นกับคู่รักคือไม่มีลูก คู่รักที่ปรารถนาลูกเมื่อทราบว่าที่ไหนขอลูกได้ก็จะไปบนบานบวงสรวงขอให้มีลูก หรือในปัจจุบันอาจให้การแพทย์สมัยใหม่ช่วย เช่น ทำเด็กหลอดแก้วเป็นต้น ยอมเจ็บตัวและเสียเงินเป็นแสน แต่บางคู่ก็ทำใจกับการไม่มีลูก เนื่องเพราะสภาพของสังคมเช่นทุกวันนี้หรือมีทัศนะบางประการ
๒. ทุกข์เพราะลูกตาย พ่อแม่ที่มีลูกแล้วก็หวังว่าลูกจะเติบโตเป็นคนดี ได้พึ่งพายามเจ็บป่วย หรือในวัยชรา และจัดงานเผาศพให้ตน แต่หากลูกตายก่อนความหวังทั้งหลายที่วางไว้พังทลายลง ย่อมเป็นความทุกข์อันมากยิ่งของพ่อแม่ ยิ่งพ่อแม่ที่มีลูกคนเดียวยิ่งหนักหน่วงขึ้นไปอีกเป็นทวีคูณ บางคู่ถึงกับไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพราะทุกอย่างของคนที่เป็นพ่อแม่นั้นอยู่ที่ลูก เมื่อไม่มีลูกทุกสิ่งจึงเหมือนสิ้นค่า
๓. ทุกข์เพราะลูกชั่ว ความทุกข์สองประการที่กล่าวมานั้นว่าสาหัสแล้วยังแพ้ประเภทที่สาม คือลูกชั่ว ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ทำแต่เรื่องเดือดร้อนให้ มีปัญหาให้ทุกข์ใจได้ร่ำไป ทุกข์เพราะลูกตายยังพอจะพูดได้ว่าเจ็บแล้วจบ แต่ลูกชั่วเป็นความเจ็บที่ไม่จบ กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก หัวอกกลัดหนอง นอนสะดุ้งว่าลูกนั้นจะไปสร้างปัญหาอะไร ให้ใคร ที่ไหนอีก ลูกชั่วเป็นความทุกข์ที่สาหัสที่สุดของพ่อแม่เป็นการตกนรกทั้งเป็น
ดีชั่วก็ลูกผิดถูกก็เลือด จะเฉือนจะเชือดมิใช่จะง่าย
ต้องทุกข์ระทมตอมตมใจกาย จนกว่าจะวายชีวาจากกัน
ไม้เท้าของผู้เฒ่าดีกว่าลูกเต้าอกตัญญู
มีไม้เท้าไว้ใช้ยันหยุดกันร่าง คลำหาทางแกว่งกวัดสัตว์ร้ายหนี
ใช้ติดตัวติดตนผลทวี ดีกว่ามีลูกรั้นอกตัญญู
ไม่มีความเห็น