หนึ่ง
กาเหว่าร้อง ลมรุ่งย้ำ ชำแหละผิว
หวือหวูหวิว กรีดเถือเนื้อ ระริกไหว
ราตรีจัก จรจากฟ้า ด้วยอาลัย
รุ่งทิวา วันใหม่ เดินใกล้มา
สอง
ในอุ้งมือ เจ้าชายน้อย ค่อยขยับ-
แก้วประจง ริมฝีปาก รับหรรษา
หมายมุ่ง คลายทุกข์ช้ำ ด้วยร่ำสุรา
ผ่อนชีวา อัดบุหรี่ ล้นปรี่สุข
“เหตุไฉน ชีวิตนี้ มีปัญหา
ที่ทบท่าว เข้ามา เป็นความทุกข์
มาป่วนปั่น ชีวัน มาป่วนปลุก
มาสร้างคุก คล้ายจำจอง ในห้องขัง”
สาม
“ดูให้ดี ชีวิตนี้ ยังมีแสง
ขอเพียงเจ้า มิล้าแรง มิล้าหวัง
ทุกข์ชะตา ที่กรายมา ย่ำประดัง
มีภูมิหลัง ทางแก้ ที่แน่ชัด
ที่แน่ชัด อาจพร่ามัว สลัวบ้าง
ด้วยปัญหา มากั้นกลาง หว่างสัมผัส
ราวมุ่มหมอก หมาดมา พร่าภาพทัศน์
มาชืดชัด ปิดตา มาบดบัง
ในมุ่นหมอก ฝ้ายฟ้า อาจล้าแสง
ในดอกดวง แดดแดง มิแล้งหวัง
ค่อยคิดแก้ ปัญหา ที่มาประดัง
ด้วยสติ ผลิทั้ง กำลังใจ”
สี่
“ผลลัพธ์ที่ ตามติด อาจผิดพลาด
อาจเถือบาด ความจำ จนร่ำไห้
ราวกองฟืน รื้นโหม โถมแรงไฟ
อาจเผาไหม้ ทุกสิ่งพัง ทั้งหวังทลาย”
ห้า
กระดกดาว อำพันแก้ว โชนแววใส
“สรรพสิ่ง มิอาจไป อย่างใจหมาย
พิเคราะห์เหตุ ปัจจัย แห่งภัยร้าย
แล้วเปลี่ยนกลาย ทุกข์บีบคั้น เป็นฝันดี
(เปี่ยมกำลังใจสู้ เถิดเจ้าชาย
แล้วเปลี่ยนกลาย ทุกข์บีบคั้น เป็นฝันดี”
เขียน 15 พฤษจิกายน ๒๕๓๗
แก้ ๔ ธนวอาคม ๒๕๓๗
จากการสนทนา เมื่อรุ่งสางของวันกับเจ้าชาย
ตอนนี้บ้านพวงครามถูกปรับเปลี่ยนไป น่าจะเป็นร้านขายกาแฟ หรืออื่นๆอีกที่ ไม่ใช่บ้านพวงครามอีกแล้ว