ทักษะชีวิตของนายเอ็ม


เมื่อต้นเดือนพฤษภาคม ได้มีโอกาสเข้าสัมมนาเกี่ยวกับระบบการศึกษาเรื่อง การจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ประกอบด้วย ทักษะพื้นฐาน คือ ทักษะการอ่าน เขียน และคิดคำนวณ ซึ่งเป็นทักษะที่ได้จากการฝึกฝน ส่วนทักษะที่เพิ่มขึ้นคือ ทักษะในการคิดวิเคราะห์ การสื่อสาร การร่วมมือและความคิดสร้างสรรค์ เป็นทักษะที่ทำให้ครูหลายๆคน หนักใจเล็กน้อย ปานกลาง ถึงมาก แล้วแต่เป็นรายๆไป บางรายหนักใจมากจนยอมจำนนด้วยการเออรี่กันเลยทีเดียว ส่วนทักษะชีวิต อาชีพ และด้านเทคโนโลยี ไม่ต้องพูดถึง โดยเฉาะด้านเทคโนโลยี อันนี้ผู้เรียนอาจเป็นผู้แนะนำผู้สอนเสียด้วยซ้ำ แต่เมื่อเข้าสัมมนามาแล้วก็ต้องปฏิบัติตามนโยบายละนะ เปิดเทอมคงได้มีการเปลี่ยนแปลงตามนโยบาย

ปลายเดือนพฤษภาคม มีโอกาสได้เดินทางไปเยี่ยมเพื่อนครูที่เคยสอนด้วยกันเมื่อครั้งที่เริ่มรับราชการครั้งแรก เกือบสามสิบปีที่ย้ายออกมาแล้วไม่ได้กลับเข้าไปเยี่ยมเยียนอีกเลย เพื่อนคนนี้ยังสอนอยู่ที่เดิม ความเป็นครูบ้านนอกของเขายังเหมือนเดิม ร่างกายดูเหมือนจะแข็งแรงกว่าเราหลายเท่า หลังจากพบกันถามสารทุกข์สุกดิบกันพอสมควร เพื่อนก็ชวนขึ้นรถว่าจะพาไปไหว้พระที่วัดที่เคยพาเด็กๆไปทำบุญทุกวันพระเมื่อครั้งอดีต ระหว่างทางซ้ายขวาเป็นที่โล่งกว้าง มีเนินเขาเตี้ยๆเป็นระยะ เมื่อถึงวัดก็พบกับชายหนุ่มใหญ่คนหนึ่ง เขาอยู่ที่วัดพอดี เขาเพ่งมองมาที่พวกเรานานพอสมควร แล้วจึงเดินมาหา พร้อมกับยกมือไหว้เพื่อน แล้วหันมาทักข้าพเจ้าด้วยท่าทางนอบน้อม ไถ่ถามว่าใช่ครูประจำชั้น ป.1 ของเขาหรือไม่ ทบทวนอยู่นานจึงนึกออกว่า เขาคือเด็กชายเอ็ม เด็กวัดที่เคยเก็บเสื้อผ้าเก่าๆมาให้เขาเสมอ เมื่อทบทวนความจำและประจักษ์แล้วว่าใช่ เขาก็ทรุดตัวลงนั่งกราบกับพื้นโดยไม่กลัวเปื้อนทั้งที่เขาอยู่ในชุดที่ค่อนข้างภูมิฐาน จากกนั้นก็ได้ทราบเรื่องราวของเขาว่า หลังจากที่ครูย้ายออกไปซึ่งขณะนั้นเด็กชายเอ็มกำลังเรียนชั้น ป.5 เมื่อจบ ป.6 เขาไม่ได้เรียนต่อ เนื่องจากพ่อแม่แยกทางกันแล้วก็ไปคนละทิศละทาง ทิ้งเด็กชายเอ็มไว้กับตา ซึ่งบวชเป็นพระอยู่ ยายเสียชีวิตก่อนที่เขาจะจบ ป.6 เพียงไม่กี่เดือน เมื่อไม่ได้เรียนต่อในระบบโรงเรียน เขาก็ไปสมัครเรียนกับ กศน. จนจบมัธยมต้นและมัธยมปลายระหว่างเรียนก็รับจ้างทำทุกอย่างจากคนในหมู่บ้าน แล้วค่อยๆเริ่มซื้อที่ทางเป็นของต้นเอง เขาเล่าว่า เขาก้มหน้าทำงานด้วยความมานะอดทน ช่วยเหลืองานเพื่อนบ้าน ซื่อสัตย์สุจริต ระลึกคำสั่งสอนของครูอาจารย์ที่เคยพร่ำสอน จนเป็นที่รักใคร่ของคนทั่วไป ปัจจุบัน เขามีตำแหน่งเป็นรองนายกองค์การบริหารส่วนตำบล จบการศึกษาปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชีวิต มีฐานะครอบครัวที่มั่นคง และที่สำคัญ เขาเป็นที่รักของผู้ใหญ่ เป็นที่เคารพนับถือของคนทั้งหมู่บ้าน

ข้าพเจ้ารับฟังเรื่องราวของเขาด้วยความปลาบปลื้ม เปี่ยมปิติจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ กับความสำเร็จของศิษย์คนหนึ่งที่เริ่มจากศูนย์ เรียกว่าทักษะชีวิตของเขาเป็นเลิศได้หรือไม่ แล้วมันเกิดจากการฝึกฝนหรือปล่าว ...... ปล่าวเลย มันเกิดจากจิตสำนึกล้วนๆ เมื่อเทียบกับหลายคนที่จบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยชั้นนำ มียศมีตำแหน่ง หากแต่ใช้วิถีการดำเนินชีวิตบนความคดโกง เอารัดเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์จนตนอยู่เหนือมนุษย์......เด็กชายเอ็มอดีตเด็กวัดที่ด้วยโอกาส....บัดนี้คือ นายเอ็ม ผู้นำหมู่บ้าน นักพัฒนาที่เปี่ยมด้วยคุณธรรม.........ครูภูมิใจกับวิถีชีวิตของเธอจริงๆ


ด้วยจิตที่ปรารถนาดี

นางฟ้า เบื่อสวรรค์

5/06/2558

คำสำคัญ (Tags): #บันทึกนางฟ้า
หมายเลขบันทึก: 590815เขียนเมื่อ 5 มิถุนายน 2015 13:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 มิถุนายน 2015 13:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

เด็กที่ชีวิตลำเค็ญเมื่อเขาใฝ่ดี ประสบความสำเร็จเป็นคนดี ได้ทำประโยชน์ต่อสังคมนี่ สมควรยกย่องเป็นตัวอย่างแก่เด็กอื่นๆ นะคะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท