ชนบท กับ เมืองใหญ่

บางครั้งเราพร่ำบอกให้คนตาม ชนบท (ซึ่งหมายรวมถึงคนอย่างผมด้วย) ใช้ชีวิตแบบพอเพียง ทั้งที่คนเหล่านั้นเปรียบเหมือน

"คนปากเล็ก มือเล็ก" คือ ไม่ทำลายทรัพยากรมาก ไม่กิน โลภมาก ดำเนินวิถีชีวิตแบบเรียบง่าย ดั้งเดิม

แต่ในทางกลับกัน คนเมือง (รวยๆ ไฮโซโก้เก๋ ผู้มีหน้าตาในสังคม นักธุกิจบางคน)

"ปากใหญ่ มือใหญ่" กลับฉกฉวยผลประโยชน์เอา ไม่รู้จักพอ หาประโยชน์เข้ากระเป๋าใบใหญ่ๆอย่างเต็มที่

ซึ่งดูแล้วมันไม่เป็นธรรมกับชนบทไปหน่อยหรอ?

ทรัพยากรต่างๆภาษีถูกเอามากองไว้ในเมืองเพื่อสร้างความสะดวกสบาย สร้างรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน รถเมล์ฟรี(ตามชนบท หรือแม้แต่หัวเมืองจังหวัดใหญ่ๆในแต่ละภาคยังไม่มี) ทั้งที่ชนบทยังเป็นถนนดินแดงอีกเยอะเชียว นี่หรือที่เราจะให้คนตามชนบทพอ

ทั้งนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าที่จะต้องการให้ชนบทมีความเจริญ มีห้างสรพพสินค้าดั่งเช่นในเมืองใหญ่ แต่ขอแค่ให้ชนบทมีการเดินทางที่สะดวก การขนส่งมีคุณภาพ การรักษาพยาบาลมีคุณภาพมาตรฐานเกือบเท่าในเมืองใหญ่และการศึกษาของเยาวชนมีคุณภาพ แค่นี้กเพียงพอต่อการดำรงชีวิตที่มี ความสุขกายและสุขใจ ตามแบบวิถีของชนบทบ้านเราแล้ว