ถังแตก
ถังแตกใบหนึ่ง....น้อยเนื้อต่ำใจว่าตนเองนั้นเป็นเพียงถังที่ไม่ดีเสียแล้ว
เวลาคนยกตนขึ้นที่บ่าและเดินไปตักน้ำมาใส่ตุ่ม ก็ทให้น้ำหกไปตามทาง
มันอิจฉาถังใหม่...ที่ทำงานได้ดีกว่ามัน ...ตักน้ำได้โดยไม่หกสักหยด
โดยที่มันก็ไม่รู้ว่าถังใหม่...ก็อิจฉามันที่มันรดน้ำให้ดอกไม้สวยงามทุกวัน
คุณค่าพูดง่ายแต่วัดยาก ปริมาณมีมากหรือมีน้อย
มีคุณค่าแค่กรวดหรือเม็ดพลอย ต้องรอคอยสิ่งใดมาวัดมัน
อันคนหนึ่งน้อยเนื้อและต่ำใจ ว่าทำไมเขามีค่ามากกว่าฉัน
อีกคนหนึ่งมองมาแล้วคิดพลัน ว่าเธอนั้นช่างมีค่ายิ่งกว่าใคร
อันคนหนึ่งมีค่าในมุมขาว อีกคนหนึ่งพร่างพราวในมุมใส
แต่ละคนมีค่าต่างกันออกไป อยู่ที่ตาคนไหนจะมองมา
ค่าที่ต่างหาใช่สูงหรือต้อยต่ำ หาใช่ดำหรือขาวผ่องแสนสดใส
ต่างความคิดต่างมุมมองกันออกไป ไม่มีใครตัดสินได้ค่าของคน
ใครจะมองว่าเราไม่มีค่า ใครจะมองว่าเราช่างสูงส่ง
ไม่สำคัญเท่าเรานั้นมองตน เห็นคุณค่าความเป็นคนอย่างตนเป็น
ใช้เพียงตาตัดสินหาได้ไม่ ให้ใช้ใจเป็นกล้องส่องคุณค่า
อาจจะมองเห็นคนอื่นด้วยดวงตา แต่จงมองเห็นคุณค่าด้วยหัวใจ
จงภูมิใจในคุณค่าที่ตนมี จงยินดีในคุณค่าคนอื่นได้
คุณค่ามีอยู่ในทุกสิ่งไป ไม่เท่าใครแค่มีในตัวเอง
ความเห็น (1)
คิดถึงขนม ;)...