บางวันกับชีวิตที่เรื่อยเปื่อย...
ขอสักวันนะ...
ตื่นนอนแล้วไม่ได้วางแผนชีวิต
ไม่แปรงฟันแต่เดินไปเรื่อยๆ
ยิ้มให้กับทุกๆ อย่างที่พบเจอ...แต่ไม่ยอมพูดกับใคร
ขอสักวัน...
ดื่มกาแฟร้อนมากกว่าสองแก้ว
กินข้าวมากกว่าสามมื้อ
กินขนมมากกว่าสามก้อน...น้ำอัดลมสี่แก้ว...
ใช้เงินที่หาได้มายาก-อย่างฟุ่มเฟือย
ขอสักวัน...
ที่ไม่ใช้คอมพิวเตอร์ -เช็คเมล์- เข้าโกทูโนว์
ปิดมือถือ
ไม่อ่านหนังสือ ดูทีวี ฟังเพลง
เหมือนปิดหูปิดตาตัวเอง
ขอสักวัน...
ที่ไม่ได้ไปหาแม่
ไม่ได้ทำงาน
ไม่ได้ไปวัด
ขอสักวัน...
ได้เล่นน้ำกับลูก-วิ่งไล่กัน-เหมือนเด็กๆ
ตามใจภรรยา-ซื้อของให้-ช่วยถือของ
ขอสักวัน...บางวันกับชีวิตที่เรื่อยเปื่อย...
จันทร์ที่ 4 พฤษภาคม 2557
#ถ้อยคำของอาจารย์เนาวรัตน์...หวานเยิ้ม แต่ทรงพลัง
#เป็นบทกวีที่ให้กำลังใจยามเหนื่อยล้าโรยแรงได้ดี...
#กับมุมหนึ่งที่เค้กบางสวน อยุธยา..
ความเห็น (5)
ดีจัง บันทึกนี้
พี่มีหนึ่งวันที่ตื่นมาโดยไม่วางแผนใดๆ คือ วันอาทิตย์ เดินเรื่อยเปื่อยไปชมนกชมไม้ เล่นกับหมาเพราะไม่มีลูกหลานให้เล่นแล้ว
ชีวิตที่เรื่อยเปื่อยนี่เติมพลังจริงๆ
น่าให้ได้ทุกอย่างเลยค่ะ ยกเว้น อันนี้ "น้ำอัดลมสี่แก้ว..." พี่โอ๋ว่าไม่ค่อยคุ้มกับสุขภาพเลย อิอิ
ใช่ค่ะ
ขอสักวัน...เพื่อตัวเองและครอบครัว
ขอบคุณค่ะ
พยายามลดสิ่งที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย
มาเอาใจช่วย
ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ
สวัสดีค่ะคุณ 
ทิมดาบ ชอบบันทึกนี้ค่ะ ขอสักวันที่จะทำใจตัวเราเอง